Abstract:
ศึกษาความไม่สมบูรณ์ของพระราชบัญญัติการจัดสรรที่ดิน พ.ศ. 2543 ซึ่งมีส่วนทำให้เกิดปัญหาและมีผลกระทบต่อการบังคับใช้กฎหมายฉบับนี้ จึงได้ศึกษาแนวทางในการทบทวนแก้ไขในเรื่อง การบำรุงรักษาสาธารณูปโภคและบริการสาธารณะ เพื่อให้มีความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น ก่อให้เกิดความเป็นธรรมแก่ผู้ที่เกี่ยวข้องทุกฝ่าย จากการศึกษาวิจัยพบว่า ความไม่สมบูรณ์ของกฎหมายก่อให้เกิดปัญหาในเรื่อง การนำกฎหมายไปบังคับใช้กับสภาพปัญหาปัจจุบัน เนื่องจากมาตรการที่กำหนดไว้ในเรื่องการจัดตั้งและการบริหารนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร ยังไม่เพียงพอที่จะคุ้มครองสิทธิของผู้ซื้อที่ดินจัดสรรได้ ผู้วิจัยจึงได้เสนอแนะให้แก้ไขบทบัญญัติของกฎหมายดังกล่าว ให้สามารถคุ้มครองสิทธิประโยชน์ของผู้ซื้อที่ดินจัดสรร ด้วยการกำหนดให้ผู้จัดสรรที่ดินเลือกวิธีบำรุงรักษาสาธารณูปโภค ตั้งแต่ใช้ในชั้นยื่นขออนุญาตต่อคณะกรรมการจัดสรรที่ดิน ให้ผู้จัดสรรที่ดินมีหน้าที่ดำเนินการจดทะเบียนจัดตั้งนิติบุคคลแทน โดยไม่ต้องขอมติจากผู้ซื้อที่ดินจัดสรร มีการลงโทษทางอาญาเมื่อผู้จัดสรรที่ดินละเลยต่อหน้าที่ตามกฎหมาย นอกจากนี้ยังได้กำหนดให้มีผู้บริหารนิติบุคคลแบบมืออาชีพด้านบริหารชุมชน ภายใต้การควบคุมการบริหารงานของคณะกรรมการหมู่บ้าน และมติของที่ประชุมใหญ่แห่งสมาชิกนิติบุคคล และกำหนดให้หนี้บุริมสิทธิ์ในมูลรักษาอสังหาริมทรัพย์ ที่ได้แจ้งให้รับการจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมแล้วอยู่ในลำดับก่อนหนี้จำนอง
