พัฒนาการความสามารถในการใช้ข้อมูลแรงจูงใจในการอนุมานลักษณะนิสัยและทำนายพฤติกรรมชอบช่วยเหลือของผู้อื่นในเด็กอายุ 5, 8, และ 11 ปี

สุธีรา แสงศิริสายันห์กุล

dc.contributor.advisor	เพ็ญพิไล ฤทธาคณานนท์
dc.contributor.author	สุธีรา แสงศิริสายันห์กุล
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned	2008-02-01T01:59:22Z
dc.date.available	2008-02-01T01:59:22Z
dc.date.issued	2546
dc.identifier.isbn	9741749643
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/5715
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2546	en
dc.description.abstract	การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบพัฒนาการความสามารถของเด็กอายุ 5 ปี 8 ปี และ 11 ปี ในการใช้ข้อมูลแรงจูงใจในการอนุมานลักษณะนิสัยและทำนายพฤติกรรมชอบช่วยเหลือของผู้อื่น กลุ่มตัวอย่างมี 120 คน แบ่งเป็นระดับอายุละ 40 คน (ชาย 20 คน และหญิง 20 คน) สถานการณ์ที่ใช้ในการทดสอบมี 4 ประเภท ซึ่งมีการจัดลำดับสลับกันเพื่อให้มีการถ่วงสมดุล (counterbalance) ดังนั้นเด็กแต่ละคนได้รับการทดสอบสถานการณ์ทั้งหมด 4 สถานการณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ครั้งนี้คือ การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทางรูปแบบประสม (3 x 2 Analysis of Variance (Mixed Design)) ผลการวิจัยแสดงว่า 1. ในสถานการณ์ที่มีข้อมูลแรงจูงใจและผลที่เกิดขึ้นสอดคล้องกัน เด็กอายุ 5 ปี 8 ปี และ 11 ปี มีความสามารถในการอนุมานลักษณะนิสัยของผู้อื่นไม่แตกต่างกัน 2. ในสถานการณ์ที่มีข้อมูลแรงจูงใจและผลที่เกิดขึ้นขัดแย้งกัน เด็กอายุ 5 ปี มีความสามารถในการอนุมานลักษณะนิสัยของผู้อื่นน้อยกว่าเด็กอายุ 8 ปี และ 11 ปี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3. ในสถานการณ์ที่มีข้อมูลแรงจูงใจและผลที่เกิดขึ้นสอดคล้องกัน เด็กอายุ 5 ปี 8 ปี และ 11 ปี มีความสามารถในการทำนายพฤติกรรมชอบช่วยเหลือของผู้อื่นไม่แตกต่างกัน 4. ในสถานการณ์ที่มีข้อมูลแรงจูงใจและผลที่เกิดขึ้นขัดแย้งกัน เด็กอายุ 5 ปี มีความสามารถในการทำนายพฤติกรรมชอบช่วยเหลือของผู้อื่นน้อยกว่าเด็กอายุ 8 ปี และ 11 ปี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01	en
dc.description.abstractalternative	The purposes of this thesis were to compare the development of the ability to use motive information to make trait inference and to predict prosocial behavior in 5, 8, and 11 years-old children. There were 120 participants in the study: 20 boys and 20 girls in each age group. Each participant was presented with 4 types of situation in counterbalance order. A 3 x 2 analysis of variance (mixed design) was conducted for statistical analysis. The results are as follows: 1. In situations that the motive information is in accordance with the outcome, the ability to make trait inferences of others in five, eight, and eleven-year-old children is not different. 2. In situations that the motive information is contradictory to the outcome, the ability to make trait inferences of others in five-year-old children is less than the eight and eleven year-old children (p< .01). 3. In situations that the motive information is in accordance with the outcome, the ability to predict prosocial behavior of others in five, eight, and eleven-year-old children is not different. 4. In situations that the motive information is contradictory to the outcome, the ability to predict prosocial behavior of others in five-year-old children is less than the eight and eleven-year-old children (p< .01).	en
dc.format.extent	1498416 bytes
dc.format.mimetype	application/pdf
dc.language.iso	th	es
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.subject	พัฒนาการของเด็ก	en
dc.subject	นิสัย	en
dc.title	พัฒนาการความสามารถในการใช้ข้อมูลแรงจูงใจในการอนุมานลักษณะนิสัยและทำนายพฤติกรรมชอบช่วยเหลือของผู้อื่นในเด็กอายุ 5, 8, และ 11 ปี	en
dc.title.alternative	Development of ability to use motive information to make trait inferences and to predict prosocial behavior in 5, 8, and 11 year-old children	en
dc.type	Thesis	es
dc.degree.name	ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต	es
dc.degree.level	ปริญญาโท	es
dc.degree.discipline	จิตวิทยาพัฒนาการ	es
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.email.advisor	Penpilai.R@chula.ac.th