Abstract:
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา ณ ช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความฉลาดทางอารมณ์ของนิสิตคณะทันตแพทยศาสตร์ ชั้นปีที่ 1-6 มหาวิทยาลัยนเรศวร ปีการศึกษา 2549 และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความฉลาดทางอารมณ์ กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิต จำนวน 302 คน เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล ครอบครัว และสังคัม ดัชนีชี้วัดสุขภาพจิตคนไทยฉบับย่อ (TMHI-15) และแบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์ของกรมสุขภาพจิต วิเคราะห์ข้อมูลโดยคนไทยใช้สถิติเชิงพรรณนา, independence t - test, one-way ANOVA, Pearson Correlation และ multiple linear regression ตามความเหมาะสม ผลการศึกษาพบว่าคะแนนเฉลี่ยความฉลาดทางอารมณ์ภาพรวมและรายด้านของนิสิตทันตแพทย์ชั้นปีที่ 1-6 อยู่ในช่วงคะแนนปกติของประชาชนไทย นิสิตชั้นพรีคลินิกมีค่าเฉลี่ยคะแนนฉลาดทางอารมณ์ภาพรวมสูงกว่านิสิตชั้นคลินิกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p น้อยกว่า 0.05) ส่วนปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความฉลาดทางอารมณ์ได้แก่ ชั้นปีที่ศึกษา การอ่านหนังสือและปลูกต้นไม้เป็นงานอดิเรก การทำกิจกรรมในมหาวิทยาลัย ความสัมพันธ์กับเพื่อนและภาวะสุขภาพจิตของนิสิต ผลการศึกษานี้สามารถนำมาใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ รวมทั้งการจัดกิจกรรมเพื่อพัฒนานิสิตในด้านนี้ต่อไป
