Abstract:
อาวุธตามแบบเป็นสิ่งที่มีการนำมาใช้ในข้อพิพาททางอาวุธมาเป็นระยะเวลานานแล้ว และส่งผลกระทบต่อ สังคมระหว่างประเทศมาโดยตลอด ซึ่งพิสูจน์ได้จากแนวคิดในเรื่องการควบคุมอาวุธตามแบบที่มีมานานกว่า 200 ปี โดยในปัจจุบันได้มีอนุสัญญาว่าด้วยการห้ามหรือการจำกัดการใช้อาวุธที่อาจก่อให้เกิดความเสียหาย อันเกินขนาดหรือไม่จำกัดเป้าหมาย ค.ศ.1980 แล้ว และประเทศต่างๆ ให้ความสำคัญและเข้าร่วมเป็นภาคี ทำให้อาวุธตามแบบได้รับการควบคุมอย่างมีประสิทธิภาพในทางระหว่างประเทศมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะ อย่างยิ่งจากการที่ประเทศไทยเป็นประเทศหนึ่งที่อาจจะเข้าร่วมเป็นภาคีอนุสัญญาว่าด้วยการห้ามหรือ การจำกัดการใช้อาวุธที่อาจก่อให้เกิดความเสียหายอันเกินขนาดหรือไม่จำกัดเป้าหมาย ค.ศ. 1980 จึงจำเป็น ที่จะต้องมีการพิจารณาพันธกรณีทางด้านบทบัญญัติกฏหมายและกระบวนการรองรับอื่นๆ อย่างไรก็ดี เมื่อพิจารณาจากพันธกรณีตามอนุสัญญาประกอบกับบทบัญญัติกฎหมายภายในประเทศไทยที่เกี่ยวข้องกับ เรื่องดังกล่าว จะเห็นได้ว่ากฎหมายและองค์ประกอบภายในประเทศไทยยังไม่เอื้ออำนวยต่อการปฏิบัติตาม พันธกรณีตามอนุสัญญาดังกล่าวอย่างมีประสิทธิภาพ จึงควรมีการพิจารณาแก้ไขบทบัญญัติกฎหมายและ กระบวนการรองรับต่างๆ รวมถึงการจัดตั้งองค์กรที่เกี่ยวข้องขึ้นมาใหม่ เพื่อให้สามารถปฏิบัติตามพันธกรณี ตามอนุสัญญาได้อย่างสอดคล้องตามหลักการของอนุสัญญาและมีประสิทธิภาพมากที่สุด
