Abstract:
ศึกษาก่อนการทดสอบทางคลินิกถึงประสิทธิภาพของผิวหนังสังเคราะห์ (พอร์สกิน) ที่ทำจากสารสกัดผิวหนังมนุษย์ในการรักษาแผล โดยมีจุดประสงค์เพื่อนำผิวหนังสังเคราะห์ไปใช้ในแผลที่มีความลึกถึงชั้นหนังแท้ทางคลินิก การศึกษาในครั้งนี้เลือกใช้หนูตะเภาเพศเมีย อายุ 6 เดือน จำนวน 16 ตัว ตามคู่มือแนะนำขององค์การอาหารและยาของสหรัฐอเมริกา ผ่าตัดเปิดชั้นผิวหนังที่มีความลึกถึงชั้นกล้ามเนื้อใต้ผิวหนัง รูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ขนาด 1.5X1.5 เซนติเมตรบริเวณแนวกลางหลังของหนูตะเภา จำนวน 2 แผล ทำการรักษาบาดแผล โดยแบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ บาดแผลที่รักษาด้วย 1% โพวิโดนไอโอดีน (แผลเปิดควบคุม) และผิวหนังสังเคราะห์พอร์สกิน จากนั้นที่ 3 สัปดาห์ทำการประเมินประสิทธิภาพการยับยั้งการหดรั้งของแผลและการสร้างคอลลาเจนใหม่ภายในรูพรุนของผิวหนังสังเคราะห์ โดยใช้ลักษณะทางมหพยาธิวิทยาของบาดแผล การวัดขนาดแผลและการศึกษาทางเนื้อเยื่อ โดยการย้อมสีฮีมาทอกซิลีนและอีโอซิน รวมทั้งการย้อมสีแมสสันไตรโครม ผลการศึกษาพบว่าหนูตะเภาจำนวน 8 ตัว ที่ยังคงมีพอร์สกินติดอยู่บนบาดแผลมีการสร้างคอลลาเจนใหม่ทั้งหมดซึ่งคิดเป็นอัตราส่วน 100 เปอร์เซ็นต์ อย่างไรก็ตามหนูอีก 8 ตัวที่ไม่พบพอร์สกินติดอยู่บนบาดแผล ณ เวลาที่จะทำการประเมินพบว่าเกิดการหดรั้งของบาดแผลและไม่พบการสร้างคอลลาเจนคล้ายกับแผลเปิดควบคุม ลักษณะการหายของบาดแผลกลุ่มที่รักษาด้วยพอร์สกินมีการหดตัวน้อยกว่าแผลเปิดควบคุม 41.51 เปอร์เซ็นต์ นัยสำคัญทางสถิติ P<0.0001 จากผลการศึกษาเสนอแนะว่าผิวหนังสังเคราะห์พอร์สกินมีประโยชน์ช่วยส่งเสริมการหายของบาดแผลเปิดบนผิวหนังด้วยการทำให้แผลมีคุณภาพดีขึ้น และในอนาคตอาจจะสามารถใช้รักษาบาดแผลเปิดที่มีความลึกถึงชั้นหนังแท้ในมนุษย์ได้
