Abstract:
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบความต้องการศึกษาต่อในระดับอาชีวศึกษา และค้นหาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความต้องการศึกษาต่อในระดับอาชีวศึกษาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาพระนครศรีอยุธยา กลุ่มตัวอย่าง 904 ราย คัดเลือกด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบสองขั้นตอน และกลุ่มตัวอย่างกรอกแบบสอบถามด้วยตัวเองผลการศึกษาพบว่า นักเรียนร้อยละ 49.2 มีความต้องการศึกษาต่อในระดับอาชีวศึกษา ด้วยเหตุผลสำคัญ คือ ผู้ปกครองต้องการให้เรียนอาชีวศึกษา เมื่อเรียนจบแล้วหางานทำง่าย และสนใจหรือชอบเรียนทางวิชาชีพ การวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกทวิภาคแบบง่าย พบว่า เพศ จำนวนพี่น้องในครอบครัว ผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษา อิทธิพลจากกลุ่มเพื่อน การได้รับการสนับสนุนจากครอบครัว ความสนใจในวิชาชีพ ทัศนคติเกี่ยวกับอาชีวศึกษา และการรู้จักโครงการ “คนพันธุ์อา” มีอิทธิพลต่อโอกาสที่จะต้องการศึกษาต่อในระดับอาชีวศึกษา ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 ส่วนผลการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกทวิภาคแบบพหุ พบว่า ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 ตัวแปรอิสระทั้งหมด 13 ตัว สามารถร่วมกันอธิบายการแปรผันของความต้องการศึกษาต่อในระดับอาชีวศึกษา ได้ร้อยละ 81.7 นอกจากนี้ ผลการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกทวิภาคแบบพหุขั้นตอน พบว่า การได้รับการสนับสนุนจากครอบครัว เป็นตัวแปรที่สามารถอธิบายการแปรผันของความต้องการศึกษาต่อในระดับอาชีวศึกษาได้เป็นลำดับแรก คือ ร้อยละ 70.9 รองลงไปได้แก่ ความสนใจในวิชาชีพ ผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษา อิทธิพลจากกลุ่มเพื่อน การรู้จักโครงการ “คนพันธุ์อา” และทัศนคติเกี่ยวกับอาชีวศึกษา ซึ่งเพิ่มอำนาจการอธิบายการแปรผันของความต้องการศึกษาต่อในระดับอาชีวศึกษา ได้ร้อยละ 6.6, 1.3, 0.9, 0.4 และ 0.5 ตามลำดับ ส่วนตัวแปรอิสระตัวอื่นๆ ไม่ได้เพิ่มอำนาจการอธิบายการแปรผันของความต้องการศึกษาต่อในระดับอาชีวศึกษา ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05
