ปัจจัยที่สัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรังในเขตกรุงเทพมหานคร

นิตยา ศรีสุข

dc.contributor.advisor	ชนกพร จิตปัญญา
dc.contributor.advisor	องค์การ เรืองรัตนอัมพร
dc.contributor.author	นิตยา ศรีสุข
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะพยาบาลศาสตร์
dc.coverage.spatial	ไทย
dc.coverage.spatial	กรุงเทพฯ
dc.date.accessioned	2018-06-03T03:05:32Z
dc.date.available	2018-06-03T03:05:32Z
dc.date.issued	2551
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/58994
dc.description	วิทยานิพนธ์ (พย.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2551	en_US
dc.description.abstract	การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ รายได้ ระดับการศึกษา ประสิทธิภาพการทำงานของหัวใจ ระดับความสามารถในการทำกิจกรรม อาการไม่สบาย การสนับสนุนทางสังคม การรับรู้ภาวะสุขภาพโดยทั่วไป กับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรังในเขตกรุงเทพมหานคร โดยใช้ แนวคิดคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของ Wilson & Cleary (1995) เป็นกรอบแนวคิดในการวิจัย กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรังที่มารับบริการที่แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลราชวิถี โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า และโรงพยาบาลตำรวจจำนวน 140 ราย เลือกโดยวิธีการสุ่มอย่างเป็นระบบ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบบันทึกข้อมูลด้านบุคคล แบบประเมินการรับรู้ภาวะสุขภาพโดยทั่วไป แบบประเมินอาการไม่สบาย แบบประเมินการสนับสนุนทางสังคม และแบบวัดคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรัง ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ และจากการหาค่าความเที่ยงของแบบประเมินได้เท่ากับ .88, .83, และ .81 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและหาความสัมพันธ์โดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและสถิติอีตา ผลการวิจัยพบว่า 1. คุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรัง ในเขตกรุงเทพมหานครยู่ในระดับดี ( = 69.39, SD=11.58) 2. อายุ และอาการไม่สบายมีความสัมพันธ์ทางลบกับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพในกลุ่มตัวอย่างผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรัง ในเขตกรุงเทพมหานครอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (r=-.373 และ -.705 ตามลำดับ) 3. รายได้ ประสิทธิภาพการทำงานของหัวใจ และการรับรู้ภาวะสุขภาพโดยทั่วไปมีความสัมพันธ์ทางบวกกับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพในกลุ่มตัวอย่างผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรัง ในเขตกรุงเทพมหานครอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (r=.232, .722 , และ .455 ตามลำดับ) 4. เพศ ระดับการศึกษา ระดับความสามารถในการทำกิจกรรม และการสนับสนุนทางสังคม ไม่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพ ในกลุ่มตัวอย่างผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรัง ในเขตกรุงเทพมหานครอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05	en_US
dc.description.abstractalternative	The purposes of this research were to study the relationships between personal factors, left ventricular ejection fraction, activities daily life , unpleasant symptoms, social support, general health perception, and health-related quality of life in patients with chronic heart failure in Bangkok. The theorical framework based on Health-Related Quality of Life Conceptual Model of Wilson and Cleary (1995). One hundred and forty chronic heart failure patients were recruited by using a multi-stage sampling technique from Out-Patient Departments of Rajavithi Hospital, Bhamongkutklao Hospital, and Police General Hospital, selected by a multi-stage sampling. The instruments used for data collection were the Demographic Data Form, LVEF Form, NYHA Form, A 100-mm horizontal Visual Analogue Scale of General Health Perception, Cardiac Symptoms Survey (CSS), ENCRICH Social Support Questionaire, and The Minnesota Living with Heart Failure Questionaire. These instruments were tested for content validity by a panel of experts. Internal consistency reliability for each questionnaire, tested by Cronbach’s alpha were .88, .83, and .81, respectively. Data were analyzed using mean, standard deviation, Pearson’s product-moment correlation and Eta coefficient. Major findings were as follow: 1. Patients with chronic heart failure had good HRQOL (mean 69.39, SD = 11.58). 2. Age and unpleasant symptoms were significantly negative related to HRQOL (r=-.373 and -.705, respectively, p<.05). 3. Income per month, left ventricular ejection fraction, and general health perception were significantly positive related to HRQOL (r=.232, .722, and .455, respectively, p<.05). 4. Sex, education level, activities daily life, and social support were not significantly related to HRQOL	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2008.1006
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	หัวใจวาย -- ผู้ป่วย -- สุขภาพ	en_US
dc.subject	ผู้ป่วย -- ไทย -- กรุงเทพฯ	en_US
dc.subject	คุณภาพชีวิต	en_US
dc.subject	Heart failure -- Patients -- Health	en_US
dc.subject	Patients -- Thailand -- Bangkok	en_US
dc.subject	Quality of life	en_US
dc.title	ปัจจัยที่สัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรังในเขตกรุงเทพมหานคร	en_US
dc.title.alternative	Factors associated with health-related quality of life in patients with chronic heart failure, Bangkok	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	การพยาบาลผู้ใหญ่	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	chanokporn.j@chula.ac.th
dc.email.advisor	ไม่มีข้อมูล
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2008.1006