Abstract:
ได้ทำการศึกษาความต้องการทางโภชนาการของกุ้งแชบ๊วย Penaeus merguiensis เพื่อพัฒนาระบบการเลี้ยงที่ไม่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม โดยทำการทดลองในระบบการทดลองที่สถานีวิจัยวิทยาศาสตร์ทางทะเลและศูนย์ฝึกนิสิต เกาะสีชัง จังหวัดชลบุรี สถาบันวิจัยทรัพยากรทางน้ำ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ทำการทดลองทั้งหมด 3 การทดลอง การทดลองที่ 1 เป็นการหาความหนาแน่นของกุ้งแชบ๊วยที่เหมาะสม และพบว่าที่ความหนาแน่น 25 ตัวต่อตารางเมตรเป็นความหนาแน่นที่เหมาะสมที่สุด เนื่องจากให้อัตราการเติบโต อัตราการรอดและผลิตรวมดีที่สุด การทดลองที่ 2 เป็นการทดลองหาความสัมพันธ์ระหว่างระดับโปรตีนในอาหารกับความถี่ในการให้อาหารว่ามีผลอย่างไรต่ออัตราการเติบโตและอัตราการอดของกุ้งแชบ๊วย ซึ่งผลปรากฏว่า ระดับโปรตีนไม่มีผลต่ออัตราการเติบโต แต่มีผลต่ออัตราการรอดของกุ้งแชบ๊วย ในขณะที่ความถี่ในการให้อาหารตั้งแต่ 2 ครั้งต่อวันขึ้นไป ไม่ทำให้ผลของอัตราการเติบโตแตกต่างกัน ความถี่ในการให้อาหารไม่มีผลต่ออัตราการรอดของกุ้งแชบ๊วย ระดับโปรตีนในอาหารและความถี่ในการให้อาหารไม่มีแรงกระทำร่วมกันต่ออัตราการเติบโตและอัตราการรอดของกุ้งแชบ๊วย การทดลองที่ 3 เป็นการทดลองหาความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเปลี่ยนถ่ายน้ำกับระดับโปรตีนในอาหารต่ออัตราการเติบโตและอัตราการรอดของกุ้งแชบ๊วย ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่า ระดบโปรตีนนอาหารมีผลต่ออัตราการเติบโตแต่ไม่มีผลต่ออัตราการรอด ในขณะที่ อัตราการเปลี่ยนถ่ายน้ำไม่มีผลต่อทั้งอัตราการเติบโตและอัตราการรอด ระดับโปรตีนในอาหารและอัตราการเปลี่ยนถ่ายน้ำไม่มีแรงกระทำร่วมกันต่ออัตราการเติบโตและอัตราการรอดของกุ้งแชบ๊วย
