Abstract:
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาสัดส่วนและปัจจัยที่เกี่ยวข้องของการกลับมาทา งาน ภายหลังการ สูญเสียอวัยวะหรือสมรรถภาพของรยางค์ส่วนบนที่เกิดจากอุบัติเหตุเนื่องจากการทา งาน โดยใช้รูปแบบการศึกษา เป็นแบบเชิงพรรณนาภาคตัดขวาง กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ที่ได้รับการบาดเจ็บที่มือหรือแขนจนทา ให้เกิดการสูญเสีย อวัยวะหรือสมรรถภาพของอวัยวะ ที่กา ลังจะเข้ารับการประเมินการสูญเสียสมรรถภาพหรือได้รับการประเมินการ สูญเสียสมรรถภาพแล้ว ที่มาติดต่อรับค่าทดแทนในส านักงานประกันสังคมเขตพื้นที่ 1-11 ในกรุงเทพมหานคร และสา นักงานประกันสังคมจังหวัดนนทบุรี นครปฐม ปทุมธานี สมุทรสาครและจังหวัดสมุทรปราการ ระหว่าง วันที่ 1 กันยายน 2552 ถึง 31 มกราคม 2553 เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามชนิดตอบด้วยตนเองร่วมกับการ สัมภาษณ์ของเจ้าหน้าที่ มีผู้ตอบแบบสอบถามท้ังหมด 732 คน โดยถูกตัดออกจากการศึกษาเนื่องจากข้อมูลไม่ สมบูรณ์ 34 ราย มีความพิการอยู่ก่อนทา การศึกษา 11 รายและอื่นๆ 7 ราย คงเหลือประชากรกลุ่มศึกษา 680 ราย คิดเป็นร้อยละ 92.9 ผลการศึกษาพบว่าสัดส่วนของการกลับมาทา งานภายหลังการสูญเสียอวัยวะหรือสมรรถภาพของรยางค์ ส่วนบนที่เกิดจากอุบัติเหตุเนื่องจากการทา งานเท่ากับร้อยละ 95.3โดยกลับมาทา งานในที่ทา งานเดิมและทา ตา แหน่งเดิม(เหมือนก่อนได้รับบาดเจ็บ) คิดเป็นร้อยละ 84.7 ของจา นวนผู้ที่กลับมาทา งานภายหลังการได้รับ บาดเจ็บ ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการกลับมาทา งานภายหลังการสูญเสียอวัยวะหรือสมรรถภาพของรยางค์ส่วนบนที่ เกิดจากอุบัติเหตุเนื่องจากการทา งานอย่างมีนัยสา คัญทางสถิติ (p<0.05) ปัจจัยทางกายภาพได้แก่ ระยะเวลาการ ทา งานในตา แหน่งที่ได้รับบาดเจ็บ ตา แหน่งของอวัยวะที่ได้รับบาดเจ็บ ร้อยละการสูญเสียสมรรถภาพของอวัยวะ การใช้กายอุปกรณ์ ปัจจัยที่ทา งานได้แก่ ตา แหน่งหน้าที่ที่ทา ก่อนได้รับบาดเจ็บ จา นวนพนักงานในที่ทา งานหรือ โรงงาน โดยสรุปจากการศึกษาในคร้ังนี้ พบว่า การสูญเสียอวัยวะจากอุบัติเหตุเนื่องจากการทา งาน ยังคงเป็น ปัญหาสา คัญของผู้ปฏิบัติงานในสถานประกอบการต่างๆ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรให้ความสา คัญและความสนใจ ในปัญหาดังกล่าวนี้ และควรจัดให้มีการป้ องกันการเกิดอุบัติเหตุดังกล่าวต่อไป
