Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ศึกษาถึงปัจจัยที่นำไปสู่การตกลงสร้างสะพานข้ามแม่น้ำโขง ที่เวียงจันทน์-หนองคาย และได้กำหนดขอบเขตการวิจัยจากปี ค.ศ. 1965-1995 การวิจัยได้ศึกษาถึงอิทธิพลของปัจจัยทั้งภายนอกและภายในลาว ที่ส่งผลให้ความคิดที่จะก่อสร้างสะพานข้ามแม่น้ำโขงลาว-ไทยแห่งนี้ ในการศึกษานี้ผู้วิจัยได้นำเอากรอบความคิดการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันในเชิงโครงสร้างโดยผู้วิจัยมองว่า เมื่อโครงสร้างภายในของแต่ละประเทศไม่สามารถตอบสนองเป้าหมายทางเศรษฐกิจของตนเองได้โดยลำพัง ได้แก่ไทยเองก็ต้องการขยายอำนาจทางด้านเศรษฐกิจของตนเองเข้าสู่อินโดจีนในขณะที่ลาวเองก็ต้องการที่เร่งพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ ดังนั้นเมื่อความต้องการของสองประเทศสอดคล้องกัน ในสภาวะที่โครงสร้างทางเศรษฐกิจของทั้งสองมีลักษณะเปิดมากขึ้น อันเป็นผลมาจากความเปลี่ยนแปลงของการเมืองระหว่างประเทศในปลายทศวรรษ 1980 ที่ก่อให้เกิดการขยายตัวทางการค้าการลงทุนระหว่างกันมากขึ้น จนนำไปสู่การสร้างสะพานมิตรภาพในที่สุด
