การแยกชนิดของเชื้อมาลาสเซเซีย โดยวิธีทางชีวโมเลกุลในผู้ป่วยเด็กที่เป็นอินแฟนไทล์ ซีบอเรอิค เดอร์มาไททิส

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาว่าในประเทศไทย พบเชื้อ Malassezia ใดในผื่น infantile seborrheic dermatitis รูปแบบการวิจัย: การวิจัย ณ จุดเวลาใดเวลาหนึ่ง สถานที่ศึกษา: ตึกผู้ป่วยนอกและผู้ป่วยในฝ่ายกุมารเวชศาสตร์ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ประชากร: ผู้ป่วยเด็ก อายุน้อยกว่า 2 ปี ที่เป็น infantile seborrheic dermatitis(clinical diagnosis) และยังไม่เคยได้รับการรักษามาก่อน หรือถ้าเคยได้รับการรักษาแล้ว ก็ไม่ได้มีการใช้ยา steroid ทาผื่นเป็นเวลาอย่างน้อย 1 เดือนขึ้นไป และมารับการรักษาที่ฝ่ายกุมารเวชศาสตร์ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ช่วงเดือนพฤษภาคม 2545 ถึงเดือนเมษายน 2546 วิธีการศึกษา: ผู้ป่วยเด็กที่เป็น infantile seborrheic dermatitis จะได้รับการทำการขูด scale ที่บริเวณผื่นเพื่อทำการเพาะเชื้อใน Sabouraud dextrose agar เป็นเวลา 21วัน จากนั้นจะทำการสกัด DNAเพื่อทำ PCR ด้วย conserved primers ต่อ ITS ของแต่ละ samples จากนั้นนำชิ้นส่วน DNA ที่ได้ไปทำให้บริสุทธิ์เพื่อหาลำดับเบส (seguencine) แล้วนำไปเปรียบเทียบกับ ลำดับเบส แม่แบบโดยใช้ clustal X computer program เพื่อ identify species ของเชื้อ ผลการศึกษา: มีผู้ป่วยเด็กที่เป็น infantile seborrheic dermatitis รวม 67 คน ช่วงอายุที่พบมากที่สุด คือ อายุน้อยกว่า 2 เดือน ร้อยละ 64 รองมาคือช่วงอายุ 2-4 เดือน ร้อยละ22 ความชุกของเชื้อ Malassezia spp. ที่เพาะเชื้อได้ในผื่นเท่ากับ ร้อยละ 20 โดยเป็น Malassezia furfur ร้อยละ 79 และอีกร้อยละ 21 เป็น non Malassezia spp. ตำแหน่งของผื่น infantile seborrheic dermatitis ที่เพาะเชื้อ Malassezia spp พบคือ บริเวณคิ้ว ร้อยละ 55 รองมาคือบริเวณหนังศีรษะร้อยละ 36 บทสรุป: ความชุกของเชื้อ Malassezia spp. ในผื่น infantile seborrheic dermatitis เท่ากับ ร้อยละ 20 โดยพบบ่อยช่วงอายุน้อยกว่า 2 เดือน รองมาคือช่วงอายุ 2-4 เดือน พบมากที่บริเวณคิ้วและหนังศีรษะตามลำดับ โดย Malassezia furfur เป็น speciesหลักที่พบเพียง species เดียว