การวิเคราะห์เปรียบเทียบระบาดวิทยาของเชื้อสตาฟฟิโลคอคคัสก่อโรคบนผิวหนังสุนัข ผู้เลี้ยงสุนัข และสัตวแพทย์และมาตรการป้องกันการติดต่อจากสุนัขสู่คน : รายงานการวิจัย

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการกระจายตัวและระบาดวิทยาโมเลกุล รวมถึงรูปแบบการดื้อยาของเชื้อ methicillin-resistant coagulase-positive staphylococci (CoPS) สปีชีส์ต่างๆในสุนัข ผู้เลี้ยงสุนัขและสัตวแพทย์ ได้แก่ Staphylococcus pseudintermedius, S. schleiferi subsp. coagulans และ S. aureus ด้วยการระบุสปีชีส์ด้วยคุณสมบัติทางชีวเคมีและพันธุกรรมของเชื้อ วิธีการดำเนินการวิจัยครั้งนี้ได้แบ่งออกเป็น 1) ขออนุญาตทำการเก็บตัวอย่างในคนและในสัตว์จากกรรมการจริยธรรม 2) เก็บเชื้อจากสัตว์และในคน 3) ทำการคัดแยกเชื้อ 4) วิเคราะห์ผลการทดลอง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้คือสุนัข ผู้เลี้ยงสุนัขและสัตวแพทย์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์คือ เปอร์เซ็นต์ไทล์ โดยเชื้อ S. pseudintermedius และ S. schleiferi subsp. coagulans เป็นสปีชีส์ที่สามารถแยกได้จากผู้ที่เกี่ยวข้องกับสุนัข ได้แก่ ผู้เลี้ยงสุนัขและสัตวแพทย์ แต่ไม่พบในผู้ที่ไม่สัมผัสใกล้ชิดสุนัข อีกทั้งสามารถแยกเชื้อ methicillin-resistant CoPS (MRCoPS) ได้จากสุนัขและผู้ที่สัมผัสใกล้ชิดสุนัขด้วย โดยเชื้อ methicillin-resistant S. pseudintermedius (MRSP) แยกได้มากที่สุด ตามด้วย methicillin-resistant S. schleiferi subsp. coagulans และ methicillin-resistant S. aureus ตามลำดับ จากการหาความสัมพันธ์ของเชื้อด้วยคุณลักษณะทางพันธุกรรมด้วยเทคนิค multilocus sequence typing (MLST), pulsed-field gel electrophoresis (PFGE) และการจำแนกชนิด staphylococcal cassette chromosome mec (SCCmec) พบเชื้อ MRSP หลากหลายสายพันธุ์ และพบสายพันธุ์ร่วมกันในกลุ่มสุนัขและผู้ที่เกี่ยวข้องกับสุนัข อันแสดงถึงหลักฐานของการส่งผ่านเชื้อระหว่างคนและสุนัข จากการทดสอบความไวรับต่อยาต้านจุลชีพแสดงให้เห็นว่าเชื้อมากกว่า 80% ที่แยกได้จากกลุ่มประชากรที่ศึกษาแสดงการดื้อยาต้านจุลชีพหลายชนิด ได้แก่ tetracycline, aminoglycoside, erythromycin, clindamycin, chloramphenicol, trimethoprim, ciprofloxacin และ sulfamethoxazole ซึ่งเป็นยาพื้นฐานที่ใช้ในทางการแพทย์และสัตวแพทย์ ดังนั้นจึงควรมีการสร้างมาตรการทางสุขศาสตร์ การวินิจฉัย และการส่งเสริมให้มีการใช้ยาต้านจุลชีพอย่างสมเหตุสมผล รวมถึงการติดตามการดื้อยาอย่างต่อเนื่องเพื่อรับมือกับปัญหาเชื้อแบคทีเรียดื้อยาในสัตว์เลี้ยงและลดโอกาสการแพร่กระจายเชื้อสู่คน