Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการประมาณค่าผลกระทบตกค้างในแผนการทดลองข้ามปัจจัยแบบสมดุล เมื่อผลกระทบตกค้างเป็นสัดส่วนกับผลกระทบโดยตรงจากปัจจัยทดลอง โดยใช้วิธีกำลังสองน้อยสุด โดยทำการศึกษาภายใต้สถานการณ์ที่ระดับปัจจัยทดลองเท่ากับ 3, 4 และ 5 ในแผนการทดลองข้ามปัจจัยแบบสมดุลจัตุรัสละติน Williams designs แผนการทดลองข้ามปัจจัยแบบสมดุลจัตุรัสละตินตั้งฉาก และแผนการทดลอง Extra periods โดยการจำลองสถานการณ์จะกระทำเมื่อสัมประสิทธิ์ความแปรผัน (Coefficient of Variation: C.V.) เป็น 10%, 30%, 50%, 70% และ 90% กระทำภายใต้เงื่อนไขที่สัดส่วนผลกระทบตกค้างเป็น +-0.1, +-0.3, +-0.5, +-0.7 และ +-0.9 ข้อมูลที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ได้จากการจำลองด้วยเทคนิคมอนติคาร์โลและกระทำการทดลองซ้ำๆ กัน 1,000 ครั้ง ในสถานการณ์ที่กำหนดเพื่อคำนวณค่าระยะทางยุคลิดเฉลี่ยของตัวประมาณปัจจัยทดลองและสัดส่วนผลกระทบตกค้างในตัวแบบ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ ปัจจัยที่มีผลต่อการประมาณค่าปัจจัยทดลองและสัดส่วนผลกระทบตกค้างจากปัจจัยทดลอง ได้แก่ สัมประสิทธิ์ความแปรผัน ช่วงระยะเวลา ระดับปัจจัยทดลอง แผนการทดลอง ความแตกต่างของปัจจัยทดลองและสัดส่วนผลกระทบตกค้าง 1. การประมาณค่าปัจจัยทดลอง ระยะทางยุคลิดเฉลี่ยแปรผันตามสัมประสิทธิ์ความแปรผัน และความแตกต่างของปัจจัยทดลอง แต่ระยะทางยุคลิดเฉลี่ยแปรผกผันกับช่วงระยะเวลาและระดับปัจจัยทดลอง สำหรับการทดลองโดยใช้แผนการทดลองจัตุรัสละตินตั้งฉากจะส่งผลให้ระยะทางยุคลิดเฉลี่ยน้อยกว่าแผนการทดลอง Williams designs 2. การประมาณค่าสัดส่วนผลกระทบตกค้าง ระยะทางยุคลิดเฉลี่ยแปรผันตามสัมประสิทธิ์ความแปรผันและค่าสัดส่วนผลกระทบตกค้าง แต่ระยะทางยุคลิดเฉลี่ยแปรผกผันกับระดับปัจจัยทดลอง ช่วงระยะเวลาและความแตกต่างของปัจจัยทดลอง สำหรับการทดลองโดยใช้แผนการทดลองจัตุรัสละตินตั้งฉากจะส่งผลให้ระยะทางยุคลิดเฉลี่ยน้อยกว่าแผนการทดลอง Williams designs
