Abstract:
"ศิลปะสื่อการแสดงสดในประเทศไทย" เป็นการศึกษาเชิงประวัติและพัฒนาการ ผลงานของศิลปิน และการศึกษาบทบาทหน้าที่ของศิลปะดังกล่าวในสังคมไทย โดยใช้ทฤษฎีสัญวิทยา (Semiology) เป็นเครื่องมือในการวิเคราะห์และถอดรหัสความหมาย จากการศึกษาพบว่าได้มีการเริ่มต้นและพัฒนาขึ้นเมื่อประมาณ 30 กว่าปี ที่แล้ว พัฒนาการดังกล่าวเป็นไปอย่างก้าวกระโดด ไม่ต่อเนื่อง จวบจนกระทั่งประมาณ พ.ศ. 2527 จึงได้ มีกิจกรรมและผลงานศิลปะที่พัฒนาต่อเนื่องเป็นรูปธรรมขึ้น อีกทั้งสังคมเป็นตัวกำหนดเนื้อหาและรูปแบบผลงานของศิลปิน จากข้อมูลของกลุ่มประชากรที่ศึกษา ทำให้พบว่ามีทั้งศิลปิน ที่เสนอประเด็นความเป็นปัจเจกชนส่วนตัว ประเด็นการเมือง และสังคมโดยที่ศิลปินมีการเลือกใช้สัญญะในการสื่อความหมายประเด็นของตนได้อย่างชัดเจนสอดคล้องกับแนวความคิดของตนทำให้ปัจจุบันนี้ศิลปะสื่อการแสดงสดของไทยเป็นศิลปะทางเลือก ที่แสวงหาแนวทางการสร้างสรรค์ใหม่ๆ อยู่เสมอ
