Abstract:
วิทยานิพนธ์เรื่องนี้เป็นการศึกษาถึงปัญหากฎหมายของการชดเชยความเสียหายตามมาตรา 28 ของแกตต์ 1994 โดยยกคดีพิพาทที่บราซิลร้องเรียนต่อองค์การระงับข้อพิพาทของ WTO เกี่ยวกับมาตรการการนำเข้าเนื้อไก่ของสหภาพยุโรปมาศึกษา โดยในการศึกษาครั้งนี้เป็นการพิสูจน์ตามข้อร้องเรียนของบราซิลที่ว่าสหภาพยุโรปไม่ได้ดำเนินการและบริหารการชดเชยความเสียหายด้วยโควต้าภาษีเนื้อไก่ ตามข้อตกลงเมล็ดพืชน้ำมันซึ่งได้ตกลงไว้กับบราซิล ภายใต้มาตรา 28 (4) ของแกตต์ และมาตรา 1 และ มาตรา 13 ของแกตต์ไม่จำเป็นต้องนำมาใช้ในการชดเชยความ เสียหาย ภายใต้มาตรา 28 ของแกตต์ โดยในการวิจัยครั้งนี้ได้ศึกษาถึงหลักการพื้นฐานในการเจรจาเกี่ยวกับลดภาษีศุลกากร ตลอดทั้ง หลักเกณฑ์ในการเจรจาเพื่อเปลี่ยนแปลง แก้ไข หรือ เพิกถอน ข้อลดหย่อนทางภาษี และหลักการชดเชยความเสียหายตามมาตรา 28 ของแกตต์ รวมถึง มาตรา 2 ของแกตต์ ประกอบกับการศึกษาและวิเคราะห์ ประเด็นข้อโต้แย้งของคู่กรณี ตลอดจน คำตัดสินของคณะกรรมการวินิจฉัยข้อพิพาทในคดีพิพาทดังกล่าว ซึ่งการจากศึกษาพบว่า สหภาพยุโรปได้ดำเนินการและบริหารการชดเชยความเสียหายด้วยโควต้าภาษีตามมาตรา 28 ของแกตต์แล้ว และมาตรา 28 ของแกตต์ยังจำเป็นต้องนำหลักกฎหมายในมาตรา 1 และ มาตรา 13 ของแกตต์มาใช้ไนการชดเชยความเสียหายอีกด้วย ดังนั้น มาตรการการนำเข้าเนื้อไก่ของสหภาพยุโรปจึงสอดคล้องกับหลักการชดเชยความเสียหายตามมาตรา 28 ของแกตต์และพันธกรณีอื่น ๆ ภายใต้ข้อตกลง WTO แล้ว อย่างไรก็ตามจากการศึกษาพบว่าหลักเกณฑ์ตามมาตรา 28 ของแกตต์นั้นยังมีข้อบกพร่องบางประการ เช่น ปัญหาในการตีความคำนิยามต่าง ๆ ปัญหาในการดำเนินกระบวนการเจรจา ปัญหาในการตอบโต้ เป็นต้น แต่ข้อบกพร่องเหล่านี้อาจเกิดขึ้นวัตถุประสงค์ของผู้ร่างกฎหมายที่ต้องการให้บทบัญญัติดังกล่าวมีความยืดหยุ่นเพื่อประเทศต่าง ๆ จะได้นำไปใช้ในการเจรจาต่อรองได้สะดวกขึ้น แต่อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่ามาตรา 28 ของแกตต์จะมีข้อบกพร่องอยู่บ้าง แต่จากการศึกษากรณีพิพาทนี้ทำให้ทราบว่ามาตรา 28 ของแกตต์นั้นมีบทบาทสำคัญในการเจรจาต่อรองการค้าระหว่างประเทศ
