Abstract:
จากการศึกษาพบว่าการดำเนินนโยบายต่างประเทศของรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงครามตั้งแต่ ค.ศ. 1948-1957 ในลักษณะที่เข้าเป็นพันธมิตรกับมหาอำนาจค่ายโลกเสรีโดยเฉพาะอย่างยิ่งสหรัฐอเมริกาและแสดงท่าทีเป็นปฏิปักษ์ต่อสาธารณรัฐประชาชนจีน มิได้เกิดจากพื้นฐานเรื่องความหวาดกลัวภัยคุกคามจากคอมมิวนิสต์ หากเป็นเพราะรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม เล็งเห็นว่าการดำเนินนโยบายเช่นนี้จะเป็นวิธีการที่ช่วยสร้างเสริมความเข้มแข็งของรัฐบาล ดังนั้น เมื่อได้เห็นว่าประเทศในค่ายโลกเสรี เช่น อังกฤษ และฝรั่งเศส เริ่มปรับท่าทีต่อจีนไปในทางที่เป็นมิตรมากขึ้น ตั้งแต่ ค.ศ. 1953 เป็นต้นไป รัฐบาลจอมพล ป พิบูลสงครามจึงพยายามปรับความสัมพันธ์กับสาธารณรัฐประชาชนจีนในระหว่าง ค.ศ. 1953-1957 อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงได้
