Abstract:
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1). ศึกษาประวัติศาสตร์ พัฒนาการและเอกลักษณ์ของเมืองเก่าเพชรบุรี 2). วิเคราะห์องค์ประกอบทางกายภาพที่มีผลต่อสุนทรียภาพของเมืองเก่าเพชรบุรี 3). ประเมินคุณค่าทางสุนทรียภาพของเมืองและทัศนคติของประชาชนที่มีผลต่อสุนทรียภาพของเมืองเก่าเพชรบุรี 4). เสนอแนวทางในการปรับปรุงสุนทรียภาพของเมืองเก่าเพชรบุรี จากการศึกษา พบว่า เมืองเก่าเพชรบุรีเป็นเมืองประวัติศาสตร์ที่มีการตั้งถิ่นฐานซ้อนทับกันมาหลายยุคสมัยตั้งแต่สมัยขอม ทวารวดี อยุธยา และรัตนโกสินทร์จนถึงปัจจุบัน มีเอกลักษณ์ของเมืองที่เกิดจากสภาพทางธรรมชาติได้แก่ แม่น้ำเพชรบุรี และเขาวังซึ่งเป็นจุดหมายตาสำคัญของเมืองในปัจจุบัน และเอกลักษณ์ที่เกิดจากการตั้งถิ่นฐานของชุมชนคือการเป็นชุมชนริมน้ำและชุมชนค้าขาย ซึ่งสามารถสะท้อนออกมาในงานสถาปัตยกรรมและศิลปกรรม องค์ประกอบทางกายภาพที่มีผลต่อสุนทรียภาพของเมืองได้แก่ ศาสนสถาน โบราณสถาน ชุมชนและอาคารบ้านเรือนพื้นที่ที่มีคุณค่าทางด้านสุนทรียภาพของเมืองเก่าเพชรบุรี ได้แก่ บริเวณวัดมหาธาตุ บริเวณวัดเกาะ ชุมชนริมแม่น้ำเพชรบุรี พระราชวัง และบริเวณโดยรอบวัดสำคัญ ประชาชนส่วนใหญ่มีทัศนคติที่ดีต่อสุนทรียภาพของเมืองในปัจจุบัน ขณะที่ปัญหาด้านสุนทรียภาพของเมืองเก่าเพชรบุรีได้แก่ ความไม่กลมกลืนกันของอาคารในแนวแกนสำคัญของเมือง อุปกรณ์ประกอบถนนที่ไม่สอดคล้องกับเอกลักษณ์ของเมือง การบดบังทัศนียภาพและความเสื่อมโทรมของโบราณสถานและสภาพแวดล้อม ทั้งนี้ข้อเสนอในการปรับปรุงสุนทรียภาพเมืองเก่าเพชรบุรีประกอบด้วย แนวทางการควบคุมทางผังเมือง แนวทางการอนุรักษ์สภาพแวดล้อมของเมืองเก่า แนวทางการควบคุมทางสถาปัตยกรรม และภูมิสถาปัตยกรรม
