ผลกระทบของกรอบความตกลงว่าด้วยการค้าบริการของอาเซียนต่อกฎหมายไทย : ศึกษากรณี สาขาการเงิน

Abstract

เมื่อประเทศไทยได้ลงนามผูกพันในกรอบความตกลงว่าด้วยการค้าบริการของอาเซียน ทำให้ประเทศไทยมีพันธกรณีระหว่างประเทศที่จะต้องปฏิบัติตามข้อผูกพันซึ่งได้เจรจาและยื่นข้อผูกพันไว้โดยจะต้องดำเนินการเปิดเสรีการค้าบริการ ที่ยึดหลักเกณฑ์ และวิธีการเจรจาของ ความตกลงทั่วไปว่า ด้วยการค้าบริการขององค์การการค้าโลกเป็นหลัก และจะต้องลดหรือกำจัดอุปสรรคในการเข้าสู่ตลาดและการเลือกปฏิบัติ ซึ่งอุปสรรคส่วนใหญ่จะอยู่ในรูปกฎเกณฑ์และกฎหมายภายในของประเทศไทยโดยวิธีการแก้ไขหรือออกกฎหมายในรูปอนุบัญญัติ เพื่อให้สอดคล้องกับเจตนารมณ์ของข้อผูกพันการ เปิดเสรีภายใต้กรอบความตกลงดังกล่าว ด้วยเหตุดังกล่าววิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงจัดทำขึ้นเพื่อศึกษาและวิเคราะห์ว่า กฎเกณฑ์ของกรอบความตกลงว่าด้วยการค้าบริการมีความสอดคล้องกับกฎเกณฑ์ของความตกลงทั่วไปว่าด้วยการค้าบริการอย่างไร การเจรจาและยื่นข้อผูกพันของประเทศสมาชิกอาเซียนในการเปิดเสรีการค้าบริการมีลักษณะผูกพันที่มากกว่าที่ได้ยื่นไว้ภายใต้ความตกลงทั่วไปว่าด้วยการค้าบริการหรือไม่ และศึกษาถึงผลกระทบทางกฎหมายของพันธกรณีระหว่างประเทศภายใต้กรอบความตกลงทั่วไปว่าด้วยการค้าบริการของอาเซียนโดยเฉพาะสาขาการเงินที่มีต่อประเทศไทย โดยวิธีการศึกษานั้นจะเป็นการศึกษา หลักเกณฑ์ทางกฎหมายของพันธกรณีระหว่างประเทศดังกล่าว และศึกษาเปรียบเทียบข้อผูกพันต่างๆ ที่ประเทศสมาชิกอาเซียนได้เสนอผูกพันไว้โดยเฉพาะในสาขาการเงิน รวมทั่งศึกษาถึงผลกระทบของข้อผูกพันที่มีต่อประเทศไทย ทั่งนี้เพื่อจะนำไปลู่การปรับปรุงแก้ไขกฎหมายภายในเกี่ยวกับการเปิดเสรีการค้าบริการสาขาการเงินให้สอดคล้องกับพันธกรณีระหว่างประเทศต่อไป