Abstract:
เพื่อเป็นการสร้างความมั่นใจให้แก่ภาคีของความตกลงว่าด้วยภาษีศุลกากรและการค้าว่าผลประโยชน์ที่ภาคีได้มานั้นจะไม่ถูกทำให้เสียไปโดยการใช้มาตรการที่ไม่ได้กำหนดห้ามไว้อย่างชัดแจ้งในความตกลง จึงมีการกำหนดบทบัญญัติของคำร้องประเภทที่ไม่มีการกระทำละเมิดขึ้นไว้อย่างกว้าง และขาดความชัดเจน ซึ่งขอบเขตที่ไม่ชัดเจนของบทบัญญัติอาจจะก่อให้เกิดปัญหาในการปรับใช้ภายใต้องค์การการค้าโลก จากผลการศึกษาพบว่าบทบัญญัติของคำร้องประเภทที่ไม่มีการกระทำละเมิดนั้นขาดความชัดเจนที่จะนำมาปรับใช้แต่คณะกรรมการระงับข้อพิพาทส่วนมากตระหมักดีถึงลักษณะที่เป็นข้อยกเว้นของคำร้องประเภทนี้ และได้นำหลักเกณฑ์ทั่วไปที่ว่าด้วยหลักต่างตอบแทน หลักการคุ้มครองความคาดหวังอันสมเหตุผล และหลักการตีความให้มีผลบังคับได้ มาปรับใช้ ซึ่งหลักเกณฑ์ทั่วไปนี้จะช่วยให้แนวทางในการปรับใช้คำร้องประเภทที่ไม่มีการกระทำละเมิดในสาขาอื่น ที่ไม่ใช่ความตกลงว่าด้วยภาษีศุลกากรและการค้ามีความชัดเจนขึ้น และเนื่องจากวัตถุประสงค์ของคำร้องประเภทที่ไม่มีการกระทำละเมิดก็คือการป้องกันการใช้มาตรการหลบหลีกพันธกรณีของความตกลง การที่จะกำหนดให้คำร้องประเภทที่ไม่มีการกระทำละเมิดชัดเจนขึ้นจึงเป็นเรื่องยาก ดังนั้นจึงต้องเป็นหน้าที่ของคณะกรรมการระงับข้อพิพาทที่จะปรับใช้คำร้องตามหลักเกณฑ์ที่เป็นแนวทางให้เหมาะสมกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นในแต่ละคดี
