Abstract:
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ( พ.ศ. 2540 ) มาตรา 237 ซึ่งมีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 11 ตุลาคม 2545 ได้มีการเปลี่ยนแปลงหลักเกณฑ์ในการจับหลายประการ ไม่ว่าจะเป็นแนวคิดในการจับการกำหนดให้ศาลเป็นองค์กรเดียวในการออกหมายจับ และกำหนดเหตุในการออกหมายจับไว้อย่างรัดกุม ตลอดจนกำหนดกระบวนการภายหลังการจับ การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวส่งผลกระทบต่อการปฏิบัติงานของผู้มีหน้าที่บังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งพนักงานสอบสวนที่มีอำนาจหน้าที่ในการสอบสวนคดีอาญา เนื่องจากยังขาดความเข้าใจในหลักเกณฑ์การจับที่ได้มีการเปลี่ยนแปลงทั้งในข้อกฎหมาย การตีความที่นำไปสู่การปฏิบัติ การนำหลักเกณฑ์ดังกล่าวไปบังคับใช้คับกฎหมายอื่น และการประสานงานระหว่างหน่วยงานในกระบวนการยุติธรรม วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ได้ชี้ให้เห็นผลกระทบที่เกิดขึ้นดังกล่าว เพื่อนำมาปรับปรุงแก้ไข กฎหมายระเบียบ ข้อบังคับ แนวทางปฏิบัติของพนักงานสอบสวน และพัฒนาความร่วมมือในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ในกระบวนการยุติธรรมที่เกี่ยวข้องให้สอดคล้องคับเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
