Abstract:
การวิจัยนี้เป็นการวิจัย เกี่ยวกับการสื่อสารในครอบครัว มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความคิดเห็น บทบาทของพ่อแม่ซึ่งเป็นผู้นำทางความคิด (opinion leader) ให้กับบุตร และกระบวนการสื่อสารของพ่อแม่ที่เป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายข่าวประจำสถานีโทรทัศน์ในเรื่องพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของวัยรุ่นอันอาจส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมทางเพศของบุตรของตน พร้อมศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อรูปแบบการสื่อสารเรื่องพฤติกรรมทางเพศของพ่อแม่ที่เป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายข่าวประจำสถานีโทรทัศน์ ผู้วิจัยได้ใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูลจากเจ้าหน้าที่ฝ่ายข่าวประจำสถานีโทรทัศน์ช่อง 3, 5, 7, 9, 11 และไอทีวี จำนวน 90 คนโดยใช้รูปแบบการวิจัยสำรวจเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศที่เจ้าหน้าที่ฝ่ายข่าวประจำสถานีโทรทัศน์มีความวิตกว่าอาจส่งผลต่อพฤติกรรมทางเพศของบุตรตนมากที่สุดคือการใช้สารเสพติด การมีเพศสัมพันธ์ในวัย เรียนกับเพื่อนต่างเพศ การแสดงความรักของวัยรุ่น การรับสื่อที่มีเนื้อหาทางเพศ โดยพบว่าพ่อแม่มีบทบาทในการให้ความรู้ความเข้าใจเรื่องพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศน้อย รูปแบบในการสื่อสารจะใช้ทั้งรูปแบบที่เป็นวัจนภาษา ได้แก่ การห้ามปรามเรื่องพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศโดยตรง ในขณะที่ถ้าเป็นเรื่องพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศทางอ้อม ได้แก่ การใช้การสารเสพติด การรับสื่อที่มีเนื้อหาทางเพศ จะให้การอธิบาย การพูดคุย ถึงโทษและอันตราย ใช้อวัจนภาษา คือ ประพฤติปฏิบัติเป็นตัวอย่าง ได้แก่ การไม่เที่ยวสถานเริงรมย์การทำกิจกรรมพิเศษเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจกับบุตร นอกจากนี้พบว่า อาชีพของพ่อแม่ซึ่งเป็นผู้นำทางความคิดในการเสนอข่าวสารของสังคม เมื่อในบทบาทของผู้นำทางความคิดของบุตรกลับไม่ได้นำข่าวสารที่ได้รับไปพูดคุยหรือยกตัวอย่างกับบุตรของตนเท่าใด เนื่องจากปัจจัยในด้านวัยของบุตร พฤติกรรมความสนใจที่บุตรแสดงออก ทัศนคติเกี่ยวกับเรื่องเพศว่าเป็นเรื่องไม่ควรพูดกลัวจะเป็นการชี้นำ แต่ปัจจัยที่มีผลต่อรูปแบบการสื่อสารของพ่อแม่ ได้แก่ เพศ รายได้ของพ่อแม่ และ ระยะเวลาที่ทำกิจกรรมต่าง ๆ ร่วมกับบุตรของตน โดยแม่จะใช้การอธิบาย พูดคุยแสดงเหตุผลกับบุตรมากกว่าพ่อที่ใช้การห้ามปราม และปฏิบัติเป็นตัวอย่าง พ่อแม่ที่มีเวลาในการทำกิจกรรมกับบุตรมากกว่ามีแนวโน้มที่จะใช้การสื่อสารที่ใช้ระยะเวลา เช่นการอธิบาย การชี้แจง การแนะนำ การพูดคุย มากกว่าพ่อแม่ที่มีเวลาในการทำกิจกรรมกับบุตรน้อยกว่า
