Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยของพ่อแม่ที่สัมพันธ์กับการสื่อสารเรื่องเพศกับลูกวัยรุ่น กลุ่มตัวอย่างที่ใช้เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 5 และ 6 ในกรุงเทพมหานคร มีจำนวนทั้งสิ้น 228 คนโดยแบ่งออกเป็น2 กลุ่ม คือ กลุ่มวัยรุ่นที่พ่อแม่มีการสื่อสารเรื่องเพศกับลูกในระดับตํ่า จำนวน 114 คนและกลุ่มวัยรุ่นที่พ่อแม่มีการสื่อสารเรื่องเพศกับลูกในระดับสูงจำนวน 114 คนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไปของพ่อแม่และวัยรุ่นแบบสอบถามการสื่อสารเรื่องเพศระหว่างพ่อแม่กับลูกวัยรุ่นตามการรับเของลูกและแบบสอบถามลักษณะนิสัยของพ่อแม่ตามการรับรู้ของลูกวัยรุ่น ข้อมูลได้รับการวิเคราะห์โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์การจำแนกกลุ่ม (Discriminant Analysis) ด้วยวิธีการวิเคราะห์แบบขั้นตอน (Stepwise) โดยใช้สถิติวิลค์ส แลมดา (Wilks' Lambda) เป็นเกณฑ"ในการดัดเลือกตัวแปรเข้าวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่ามีตัวแปรจำนวน 6 ตัวแปร จาก 48 ตัวแปรที่สามารถอธิบายความแปรปรวนของการเป็นสมาชิกกลุ่มวัยรุ่นที่พ่อแม่มีการสื่อสารเรื่องเพศกับลูกในระดับสูง และกลุ่มวัยรุ่นที่พ่อแม่มีการสื่อสารเรื่องเพศกับลูกในระดับตํ่า ได้ถึงร้อยละ 55.9 ซึ่งตัวแปร 6 ตัวที่สัมพันธ์กับการสื่อสารเรื่องเพศระหว่างพ่อแม่กับลูกวัยรุ่น มีดังนี้ (1) การให้กำลังใจไม่ทำให้อับอาย (Ci = 0.727) (2) การมีความผูกพันรักใคร่ในครอบครัว (Ci = -0.358) (3) การให้ความช่วยเหลือเมื่อเกิดปัญหา (Ci = 0.354) (4) การให้ข้อมูลหรือคำแนะนำที่ถูกต้อง (Ci = 0.290) (5) การรับฟังความคิดเห็นและเสนอความคิดเห็น (Ci = 0.259) (6) พ่อที่มีการศึกษาสูง (ระดับปริญญาตรีหรือสูงกว่า) (Ci = 0.227) และ มีความแม่นยำในการคาดคะเนการสื่อสารเรื่องเพศระหว่างพ่อแม่กับ ลูกวัยรุ่นได้ถูกต้องถึงร้อยละ 89.0
