Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาให้เข้าใจถึงพระราชกรณียกิจของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระเทพรัตนราชชุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี และพระบรมวงศานุวงศ์พระองค์อื่น ๆ ที่มีต่อสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนสปป.ลาว (สปป.ลาว) ในช่วงปีพ.ศ. ๒๕๓๓ – ๒๕๔๕ โดยต้องการวิเคราะห์ถึงคุณประโยชน์ของพระราชกรณียกิจ ที่มีผลส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสปป.ลาว สำหรับการศึกษาเรื่องนี้ไต้อาศัยแนวคิด เรื่อง ความสัมพันธ์พิเศษ (special relationship) ที่ไทยและสปป.ลาวมีต่อกัน มาวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ในด้านต่าง ๆ ระหว่างสถาบันพระมหากษัตริย์ของไทยกับสปป.ลาว ผลจากการศึกษาพบว่า พระราชกรณียกิจขององศ์พระมหากษัตริย์ไทยและพระบรมวงศานุวงศ์มีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมความสัมพันธ์ไทยกับสปป.ลาว เพราะช่วยลดความรู้สึกหวาดระแวงต่อกันและกัน และสร้างความสัมพันธ์อันดีกับประชาชนลาวโดยทั่วไป ด้วยการทรงเข้าถึงวิถีชีวิตความ เป็นอยู่ของชาวลาว และการพระราชทานความช่วยเหลือต่าง ๆ
