Abstract:
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการแปลคำสรรพนามในพระกิตติคุณลูกาซึ่งเป็นหนังสือเล่มหนึ่งในพระคัมภีร์ไบเบิ้ล โดยศึกษาเปรียบเทียบการแปลของพระคัมภีร์ฉบับภาษาไทยสองฉบับ ได้แก่ พระคัมภีร์ฉบับปี 1971 ชองสมาคมพระคริสตธรรมไทย และ พระคัมภีร์ฉบับอ่านง่าย ของศูนย์กลางการแปลโลก การศึกษานี้มุ่งให้ได้คำตอบว่า รูปแบบการแปลคำสรรพนามที่แตกต่างกันของบทแปลสองฉบับนี้เป็นผลมาจากเจตนา และนโยบายในการแปลของคณะผู้แปลที่แตกต่างกันหรือไม่ โดยในการศึกษา ผู้วิจัยได้ทำการวิเคราะห์การใช้สรรพนามจากตัวบททั้งสองเปรียบเทียบกันถึงความแตกต่างของสรรพนามที่ใช้และปัจจัยต่าง ๆ ที่มีอิทธิพลต่อการเลือกใช้สรรพนามนั้น โดยผู้วิจัยได้วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ตารางวิเคราะห์รวมทั้งสิ้น 7 ตารางแบ่งการใช้สรรพนามตามปัจจัยทางไวยกรณ์ คือ พจน์และบุรุษ ผลการวิจัยพบว่าการใช้สรรพนามของพระคัมภีร์ทั้งสองฉบับมีความแตกต่างกันมากกว่าเหมือนกัน ปัจจัยภายในที่สำคัญคือ ปัจจัยทางสังคมเรื่องสถานะและความสัมพันธ์ระหว่างคู่สนทนาและพบว่าเจตนาหรือวัตถุประสงค์ของคณะผู้แปลมีผลต่อรูปแบบการแปลสรรพนามในพระคัมภีร์ทั้งสองฉบับ พระคัมภีร์ฉบับปี ค.ศ.1971 เน้นภาษาเขียนที่เป็นทางการเพื่อรักษาความศักดิ์สิทธิ์ของตัวบท ต่างกับพระคัมภีร์ฉบับอ่านง่ายที่เน้นการใช้ภาษาที่ไม่เป็นทางการเหมือนภาษาพูดที่ใช้ในชีวิตประจำวัน ซึ่งนโยบายที่ต่างกันนี้มีผลต่อการเลือกรูปแบบการแปลสรรพนามที่ต่างกัน
