Abstract:
การวิจัยนี้มุ่งศึกษา กลวิธีทางวรรณศิลป์ที่มีลักษณะดีเด่น ในงานวรรณกรรมของศักดิ์สิริ มีสมสืบ เพื่อชี้ให้เห็นว่ากลวิธีทางวรรณศิลป์ในงานมีความสัมพันธ์กับการดีความอย่างไร ผลการลึกษาพบว่า กลวิธีทางวรรณศิลป์ในงานวรรณกรรมของศักดิ์สิริ มีสมสืบ ทั้งเรื่องสั้นและกวีนิพนธ์ มีลักษณะร่วมที่โดดเด่น ทั้งกลวิธีการใช้ภาษาและกลวิธีการนำเสนอ ซึ่งมุ่งสร้างความหลายนัยและกระตุ้นการพิจารณาขบคิด กลวิธีทางวรรณศิลป์ที่สร้างความหลายนัยได้แก่ การใช้คำหลายนัยและสัญลักษณ์ การใช้คำสรรพนาม การนำเสนอตัวละคร และการปิดเรื่องส่วนกลวิธีทางวรรณศิลป์ที่กระตุ้นการพิจารณาขบคิด ได้แก่ การใช้ภาพพจน์ การซ้ำและการสร้างสมดุลทางโครงสร้าง การตั้งคำถาม การตั้งชื่อเรื่อง การนำเสนอตัวละคร การปิดเรื่อง และการลำดับภาพ กลวิธีทางวรรณศิลป์ที่ประสานกันอย่างเป็นเอกภาพ ได้ส่งผลให้งานวรรณกรรมของศักดิ์สิริ มีสมสืบ สามารถตีความได้หลายระดับ การจงใจใช้กลวิธีทางวรรณศิลป์ลักษณะดัง กล่าวนี้ สอดคล้องเหมาะสมกับสารอันลึกซึ้งที่กวีมุ่งสื่อสารสู่ผู้อ่านเป็นสำคัญ ได้แสดงให้เห็นเป็นที่ประจักษ์ชัดว่ากลวิธีทางวรรณศิลป์กับการตีความนั้นมีความสัมพันธ์ที่เอื้อต่อกันอย่างลึกซึ้ง
