Abstract:
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมของผู้ปกครองในการอนุญาตให้ลูกอายุ 1-3 ปี รับประทานขนม ตามทฤษฎีพฤติกรรมตามแผนของ Ajzen กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ปกครองของเด็กนักเรียนโรงเรียนอนุบาล 4 แห่ง ในเขต อ.เมือง และ อ.สันกำแพง จ.เชียงใหม่ จำนวน 250 คน ซึ่งได้ตอบแบบสอบถามที่สร้างขึ้นตามแนวทางทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน มีผู้ตอบแบบสอบถามกลับมาทั้งสิ้น 178 คน คิดเป็นร้อยละ 70 ผลการศึกษาพบว่า เจตคติทางตรง (β = .39 , p< .01) การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง (β = .12, p > .05 ) และการรับรู้การควบคุม พฤติกรรมทางตรง (β = .18, p < .05 ) ร่วมกันสามารถทำนายเจตนาเชิงพฤติกรรมได้ร้อยละ 24 โดยมีความเชื่อที่สามารถทำนายเจตนาเชิงพฤติกรรม คือ 1.ขนมเป็นอันตราต่อสุขภาพ (β = .32 , p< .001) และ 2.ขนมทำให้ลูกมีความสุข(β = .16, p < .05 ) กลุ่มอ้างอิงที่สามารถทำนายเจตนาเชิงพฤติกรรม คือ 1. ญาติพี่น้อง (β = .20, p < .01 ) และ 2. ครู (β = .24, p < .01 ) ปัจจัยที่สามารถทำนายเจตนาเชิงพฤติกรรม คือ 1. ขนมไม่ทำให้เกิดอันตราต่อสุขภาพ (β = .28, p < .001 ) 2.ความต้องการของลูกในการรับประทานขนม (β = .24, p < .01 ) และ 3.เมื่อลูกทำในสิ่งที่ผู้ปกครอง (β = .22, p < .01 ) ส่วนเจตนาเชิงพฤติกรรมและการรับรู้การควบคุมพฤติกรรมไม่สามารถทำนายพฤติกรรม( p > .05 ) อย่างไรก็ตามผลการวิเคราะห์พบว่า ความต้องการของลูก(β = .24, p < .01 ) เป็นปัจจัยสามารถทำนายพฤติกรรมในการอนุญาตให้ลูกรับประทานขนม
