Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์แก่นเรื่องเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ : การศึกษาในเชิงจิตวิเคราะห์ โดยศึกษาจากนวนิยายของดอสโตเยฟสกีจำนวน 4 เรื่องได้แก่ อาชญากรรมกับการลงทัณฑ์ อีเดียด เดวิลส์ และพี่น้องคารามาซอฟ ผลการวิจัยพบว่านวนิยายทั้ง 4 เรื่องมีการนำเสนอแก่นเรื่องเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ผ่านทางลักษณะของตัวละครหลัก เมื่อนำทฤษฎีจิตวิเคราะห์ของจุง มาวิเคราะห์ตัวละครหลักแล้วทำให้พบว่า ความเป็นมนุษย์ในนวนิยายของดอสโตเยฟสกีถูกกำหนดโดยการแสวงหาความกลมกลืนทั้งความกลมกลืนภายในตนเองและความกลมกลืนกับโลกหรือสภาพแวดล้อม ทฤษฏีของจุงเรียกการแสวงหาความกลมกลืนดังกล่าวว่าพัฒนาการทางบุคลิกภาพที่มุ่งไปสู่การรู้จักตนอย่างแท้จริง (Self-Realization) สิ่งที่ทำให้มนุษย์ในนวนิยายของดอสโตเยฟสกีมีความแตกต่างกันคือศักยภาพในการแสวงหาความกลมกลืนนี้ สาเหตุที่ทำให้มนุษย์มีศักยภาพในการแสวงหาความกลมกลืนได้แตกต่างกันมีสองส่วนคือส่วนที่เป็นลักษณะเฉพาะตัวของมนุษย์และส่วนที่เป็นสภาพแวดล้อมของมนุษย์ผู้นั้น