Abstract:
งานวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อพัฒนาระบบการรู้จำและการจำแนกประเภทของชื่อเฉพาะภาษาไทยโดยใช้แนวทางแบบลูกผสม (hybrid approach) โดยแนวทางดังกล่าวจะแบ่งออกเป็นสองส่วนคือส่วนที่เป็นระบบทางสถิติและส่วนที่เป็นระบบกฏ สำหรับส่วนของระบบทางสถิตินั้นจะใช้วิธีทางสถิติร่วมกับโลคอลแมกซ์อัลกอริทึมเพื่อคัดเลือกกลุ่มพยางค์ที่อาจเป็นชื่อเฉพาะออกมา ซึ่งวิธีการทางสถิติที่ใช้ในการวัดความสัมพันธ์ระหว่างพยางค์ในที่นี้มี 5 วิธี ได้แก่ การใช้ค่ามิวชวลอินฟอร์เมชัน ค่าไคกำลังสอง ค่าคิวบิกแอส โซซิเอชันเรโซ ค่าล็อกไลค์ลิฮูด และค่ามิวชวลเอ็กซ์เป๊กเตชันนั้น ผลพบว่าวิธีที่ใช้ค่ามิวชวลเอ็กซ์เป็กเตชันร่วมกับการใช้โลคอลแมกซ์ อัลกอริทึม ในการรู้จำชื่อเฉพาะนั้นให้อัตราการรู้จำได้ผลดีที่สุด แต่วิธีดังกล่าวก็มีข้อเสียตรงที่ใช้เวลาในการประมวลผลที่นานเกินไป ทำให้ในงานวิจัยนี้จะใช้วิธีทางสถิติที่ให้ผลอัตราการรู้จำดีรองลงมา นั่นคือ การใช้ค่ามิวชวลอินฟอร์เมชันร่วมกับการใช้โลคอมแมกซ์ อัลกอริทึม จากนั้นเมื่อใด้ชื่อเฉพาะที่เลือกมาด้วยวิธีการทางสถิติแล้ว จะเข้าสู่ส่วนที่เป็นระบบกฎ ซึ่งระบบถูกเขียนขึ้นโดยอิงกับหลักฐานท่ได้จากบริบทภายใน เช่น คำนำหน้าชื่อและใช้บริบทข้างเคียง เช่น คำปรากฏร่วม เพื่อช่วยในการรู้จำและจำแนกประเภทของชื่อเฉพาะและจากการทดสอบพบว่าระบบกฏที่สร้างขึ้นสามารถจำแนกประเภทของชื่อเฉพาะโดยให้อัตราการรู้จำ (ค่า F) สำหรับชื่อเฉพาะประเภทชื่อคน 69.15% ชื่อองค์กร 62.95% และชื่อสถานที่ 38.87% ตามลำดับ โดยมีค่าความแม่นยำและค่าความครบถ้วนสำหรับชื่อเฉพาะประเภทชื่อคน 54.00% และ 96.12% ชื่อองค์ 47.60% และ 92.93% ชื่อสถานที่ 31.67% และ50.32% ตามลำดับ
