Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาพัฒนาการความสัมพันธ์ระหว่างลาวกับจีน ยุคหลังสงครามเย็น โดยวิเคราะห์ถึงปัจจัยที่เป็นสาเหตุผลักดันให้ทั้งสองประเทศดำเนินการปรับความความสัมพันธ์ระหว่างกัน อันนำไปสู่ความร่วมมือระหว่างกันอย่างใกล้ชิดในช่วงเวลาดังกล่าว การศึกษานี้ได้นำเอาแนวความคิดว่าด้วยการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันเป็นกรอบในการวิเคราะห์ โดยวิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีสมมติฐานที่ว่า “ความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างลาวกับจีน ยุคหลังสงครามเย็น เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงของระบบระหว่างประเทศ” จากการศึกษาพบว่า การเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมระหว่างประเทศและภายในประเทศเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้ประเทศลาวปรับความสัมพันธ์กับจีน ในขณะที่จีนดำเนินนโยบายปรับความสัมพันธ์กับลาวนั้น เพราะปัจจัยสภาพแวดล้อมภายในของประเทศจีนที่ต้องการพัฒนาเศรษฐกิจ รวมทั้งการรักษาไว้ถึงความมั่นคงของจีนด้วย ดังนั้น จึงทำให้ประเทศทั้งสองจำเป็นต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน เพื่อให้บรรลุตามจุดประสงค์ดังกล่าว ด้วยเหตุนี้ ลาวและจีนจึงมีการพัฒนาความร่วมมือระหว่างกันอย่างสร้างสรรค์ อันนำไปสู่ความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดระหว่างกัน ซึ่งที่สำคัญความร่วมมือระหว่างกันดังกล่าวอยู่บนพื้นฐานของผลประโยชน์ร่วมกัน
