Abstract:
บทประพันธ์เพลง "กระแสธาร" ประพันธ์ขึ้นในแบบดนตรีนามธรรม โดยมิได้เป็นการพรรณนาอารมณ์ความรู้สึกต่างๆ ในการประพันธ์ผลงานนี้ ผู้ประพันธ์มีวัตถุประสงค์ให้บทประพันธ์เพลงนี้เป็นการเผยแพร่ดนตรีร่วมสมัยในแบบนามธรรมสำหรับผู้ฟังทั่วไป บทประพันธ์นี้ผู้ประพันธ์ได้นำแนวคิดทางพระพุทธศาสนามาเป็นแนวคิดในเชิงลักษณ์ในการประพันธ์เพลงกล่าวถึงความเป็นอนัตตาหรือการเปลี่ยนแปลงของสรรพสิ่งในโลก โดยผู้ประพันธ์ได้นำแนวคิดนี้มาเป็นองค์ประกอบหลักในการประพันธ์เพลง ลักษณะโดยรวมของบทประพันธ์เป็นบทประพันธ์สำหรับวงออร์เคสตราขนาดใหญ่ มีความยาวประมาณ๖ 10 นาที ประกอบด้วยโครงสร้างแบ่งเป็นท่อน ตั้งอยู่บนพื้นฐานของดนตรีที่เน้นพื้นผิวของเสียง อีกทั้งสีสันเครื่องดนตรีในวงออร์เคสตราเป็นหลัก องค์ประกอบสำคัญที่ใช้ในบทประพันธ์เพลง ได้แก่ บันไดเสียงสังเคราะห์ที่เกิดจากการเรียงขั้นคู่ต่างๆ สลับกับขั้นคู่ 2 กลุ่มเสียงแบบคลัสเตอร์ที่เกิดจากการนำบันไดเสียงสังเคราะห์ดังกล่าวเรียงขึ้นในแนวตั้งและกลุ่มเสียงแบบคลัสเตอร์ที่เกิดจากการนำบันไดเสียงมากกว่า 1 บันไดเสียงเรียงซ้อนกันทั้งหมด ดำเนินไปโดยไม่มีแนวทำนองหลัก แต่มีลักษณะพื้นผิวเป็นหลักสำคัญ การซ้อนกันของชั้นเสียงในลักษณะต่างๆ ทำให้เกิดมิติหลากหลายรูปแบบ อันเป็นหัวใจของการประพันธ์เพลงบทนี้
