Abstract:
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อชี้ให้เห็นปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการนำนโยบายสาธารณะของรัฐบาลเกี่ยวกับนโยบายการบริหารงานแบบบูรณาการ (ผู้ว่า CEO) มาปฏิบัติ ระหว่างพื้นที่จังหวัดที่มีอาณาเขตติดต่อกัน แต่การบังคับบัญชาหรือการบริหารในพื้นที่นั้นแยกกันคนละจังหวัด 2. สะท้อนให้เห็นปัญหาของรูปแบบการบริหารราชการของไทยในกรณีศึกษาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวประเภทสปา ในโครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ โดยทำการศึกษากลุ่มเจ้าหน้าที่ภาครัฐ ได้แก่ กลุ่มผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานที่รับผิดชอบทั้งทางตรงและทางอ้อม และกลุ่มเอกชนผู้ประกอบการในเขตอำเภอชะอำ และอำเภอหัวหิน ผลการศึกษาพบว่า ระบบผู้ว่าราชการจังหวัดแบบบูรณาการเกิดขึ้นเพื่อให้ผู้ว่าราชการจังหวัดมีอำนาจมากขึ้น ในด้านการบริหารงาน การบริหารงบประมาณ และการตัดสินใจต่าง ๆ ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าในระดับผู้ปฏิบัตินโยบายมีความเห็นด้วยกับนโยบาย แต่เชื่อว่านโยบายยังไม่ประสบผลสำเร็จและในส่วนของผู้ประกอบการยังไม่พึงพอใจในการบริหารงานแบบบูรณาการเนื่องจากไม่มีความแตกต่างจากการบริหารงานแบบเดิม และผู้วิจัยพบว่ายังไม่เกิดการบูรณาการในการปฏิบัติทั้งในระดับกลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนล่างและในระดับจังหวัดเองตามยุทธศาสตร์ด้านการท่องเที่ยวตามวัตถุประสงค์ของนโยบาย ผู้วิจัยมีข้อเสนอว่าควรสร้างความเข้าใจให้กับผู้ปฏิบัติในเรื่องการบริหารงานแบบบูรณาการมากกว่านี้
