Abstract:
การศึกษาวิเคราะห์ภาษาของบทความแสดงความคิดเห็นในหนังสือพิมพ์ไทย(พ.ศ. 2536-2540) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบ องค์ประกอบ ลีลาภาษา และกลวิธีการแสดงความคิดเห็นของบทความแสดงความคิดเห็นโดยใช้ข้อมูล หนังสือพิมพ์ไทย 6 รายชื่อฉบับ คือ ไทยรัฐ เดลินิวส์ สยามรัฐ มติชน สยามโพสต์ และกรุงเทพธุรกิจ ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2536-2540 ผลการศึกษาวิจัยพบว่าบทความแสดงความคิดเห็นมุ่งจะแสดงความคิดเห็นต่อประเด็นใดประเด็นหนึ่ง ปัญหาและวิกฤตการณ์อย่างน่าเชื่อถือเพื่อชักจูงใจให้ผู้อ่านคล้อยตาม บทความแสดงความคิดเห็นในหนังสือพิมพ์ไทย 2 รูปแบบ คือบทบรรณาธิการ และบทความประจำ มีองค์ประกอบ 2 ส่วน ได้แก่ ส่วนนำ และเนื้อเรื่อง และองค์ประกอบ 3 ส่วน ได้แก่ ส่วนนำ เนื้อเรื่อง และส่วนสรุป มีลีลาการแสดงความคิดเห็นตามวัตถุประสงค์ร่วมกันเป็นการแสดงความคิดเห็นเสนอแนะ คัดค้านหรือโต้แย้ง ตักเตือน และสนับสนุนหรือยกย่อง สรรเสริญ บทความแสดงความคิดเห็นแต่ละรูปแบบมีลีลาร่วมกันและลีลาเฉพาะกล่าวคือ ลีลาร่วมได้แก่ รูปแบบการนำเสนอ องค์ประกอบของบทความ ประเภทการแสดงความคิดเห็น และกลวิธีการแสดงความคิดเห็น อย่างไรก็ตาม บทบรรณาธิการ และบทความประจำมีการใช้ลีลาภาษาที่แตกต่าง กันทั้งในด้านการใช้คำ ประโยคและย่อหน้า ทำให้ลีลาภาษาของบทบรรณาธิการมีลีลาที่เป็นทางการและภาษาเขียน ทำให้เกิดความจริงจัง น่าเชื่อถือ และทำให้ผู้อ่านคล้อยตามเพราะบทบรรณาธิการเป็นบทความแสดงความคิดเห็นที่เขียนในนามหนังสือพิมพ์ทั้งฉบับ แต่ลีลาภาษาของบทความประจำเป็นลีลาที่ไม่เป็นทางการและมีลักษณะภาษาพูด เพื่อให้เกิดความใกล้ชิด เป็นกันเอง เสมือนผู้เขียนกำลังพูดคุยกับผู้อ่าน เพื่อชักจูงใจให้คล้อยตามความคิดเห็นของผู้เขียนในที่สุด
