Abstract:
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเป็นเอเย่นต์ค้าประเวณี โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยทางมานุษยวิทยาหลายรูปแบบเพื่อเก็บรวบรวมข้อมูล เช่น การสังเกตอย่างมีส่วนร่วม การสัมภาษณ์แบบเจาะลึก รวมทั้งเทคนิคของการจดบันทึก ประชากรที่ศึกษา คือ กลุ่มเอเย่นต์ค้าประเวณีภายในกรุงเทพมหานครจำนวน 16 ราย จากนั้นนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์เพื่อพิสูจน์สมมติฐาน ผลการวิจัยเกี่ยวกับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเป็นเอเย่นต์ค้าประเวณี พบลักษณะประชากรคือ อายุขณะเป็นเอเย่นต์ค้าประเวณีโดยเฉลี่ย 35.8 ปี ทั้งหมดนับถือศาสนาพุทธร้อยละ 100.0 มีภูมิลำเนาอยู่ในภาคกลาง ร้อยละ 50.00 เอเย่นต์ค้าประเวณีส่วนใหญ่เป็นนักศึกษา ร้อยละ 43.75 การศึกษาสูงสุดคือปริญญาตรี ร้อยละ 50.00 มีภาระหนี้สินมากกว่า 100,000 บาท ร้อยละ 68.75 มีความสัมพันธ์กับการค้าประเวณีก่อนจะมาเป็นเอเย่นต์ค้าประเวณี ร้อยละ 81.25 ส่วนใหญ่ในครอบครัวมีความสัมพันธ์ที่ไม่เหนียวแน่น ร้อยละ 81.25 ส่วนใหญ่มีรายได้จากการเป็นเอเย่นต์ค้าประเวณีจำนวนมากกว่า 100,000 บาท ร้อยละ 81.25 และส่วนใหญ่มีทัศนคติในแง่บวกต่อการค้าประเวณี ร้อยละ 81.25 ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเป็นเอเย่นต์ค้าประเพณี คือ การมีภาระหนี้สินมาก ความสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้องกับการค้าประเวณี ความสัมพันธ์ในครอบครัวไม่เหนียวแน่น ผลประโยชน์ที่ได้รับสูง และทัศนคติในแง่บวกต่อการค้าประเวณี
