Abstract:
งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาองค์ประกอบกับกลวิธีการโน้มน้าวใจในปริจเฉทการเขียนของพระพยอม กัลยาโณ โดยศึกษาจากข้อมูลปริจเฉทการเขียนของพระพยอม กัลยาโณ และใช้ทฤษฎีปริจเฉทวิเคราะห์เป็นแนวทางในการศึกษาวิจัย ผลการวิจัยพบว่าองค์ประกอบในปริจเฉทการเขียนของพระพยอม กัลป์ยาโณประกอบด้วย ๖ องค์ประกอบเรียงลำดับกัน ได้แก่ ๑) ชื่อเรื่อง ๒) แนวความคิดสำคัญ ๓) คำทักทาย ๔) บทนำ ๕) เนื้อเรื่อง และ ๖) บทสรุป องค์ประกอบทั้งหมดเป็นองค์ประกอบที่ตายตัวและมี ความสัมพันธ์กัน กลวิธีการโน้มน้าวใจแบ่งออกได้เป็น ๔ กลวิธีใหญ่ ได้แก่ ๑) กลวิธีการใช้ภาษาเพื่อการโน้มน้าวใจ ๒) กลวิธีการอ้างอิงบุคคลที่มีชื่อเสียงเพื่อการโน้มน้าวใจ ๓) กลวิธีการอธิบายธรรมะให้เข้าใจง่ายเพื่อการโน้มน้าวใจ และ ๔) กลวิธีการเล่านิทานที่มีคติสอนใจและเรื่องเล่าครั้งพุทธกาลเพื่อการโน้มน้าวใจ กลวิธีการโน้มน้าวใจทั้งหมดปรากฏเป็นส่วนหนึ่งในองค์ประกอบของปริจเฉท
