ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการสูงวัยอย่างประสบความสำเร็จของผู้สูงอายุตอนต้นและผู้สูงอายุตอนกลาง ที่อาศัยในกรุงเทพมหานคร

วิลาวัลย์ วาริชนันท์

dc.contributor.advisor	พรรณระพี สุทธิวรรณ
dc.contributor.advisor	สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต
dc.contributor.author	วิลาวัลย์ วาริชนันท์
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned	2020-11-11T11:48:12Z
dc.date.available	2020-11-11T11:48:12Z
dc.date.issued	2562
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/69654
dc.identifier.uri	http://doi.org/10.58837/CHULA.THE.2019.770
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2562
dc.description.abstract	งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการสูงวัยอย่างประสบความสำเร็จในผู้สูงอายุตอนต้นและผู้สูงอายุตอนกลาง และศึกษาปัจจัยที่สัมพันธ์กับการสูงวัยอย่างประสบความสำเร็จ ประกอบด้วย การรับรู้เวลาที่เหลือในชีวิต ภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล ความเครียด และจำนวนโรค ในผู้สูงอายุตอนต้นและผู้สูงอายุตอนกลาง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในงานวิจัยครั้งนี้คือ ผู้สูงอายุตอนต้น ที่มีอายุ 60 – 69 ปี (M = 64.81 ปี, SD = 2.82 ปี) จำนวน 124 คนและผู้สูงอายุตอนกลางที่มีอายุ 70 -79 ปี (M = 73.62 ปี, SD = 2.81 ปี) จำนวน 90 คน ดำเนินการเก็บข้อมูลโดยการตอบผ่านแบบสอบถามและวิเคราะห์ทางสถิติโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันและการวิเคราะห์ถดถอยพหุ ผลการวิจัยพบว่า 1) การสูงวัยอย่างประสบความสำเร็จในผู้สูงอายุตอนต้นไม่แตกต่างจากผู้สูงอายุตอนกลาง 2) การรับรู้เวลาที่เหลือในชีวิต (β = .306, p < .001) และภาวะซึมเศร้า (β = -.453, p < .001) สามารถร่วมกันทำนายความแปรปรวนของการสูงวัยอย่างประสบความสำเร็จในผู้สูงอายุตอนต้นได้ร้อยละ 41.3 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ภาวะซึมเศร้า (β = -184, p < .001) สามารถทำนายความแปรปรวนของการสูงวัยอย่างประสบความสำเร็จในผู้สูงอายุตอนกลางได้ร้อยละ 19.6 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 งานวิจัยนี้สามารถสรุปได้ว่า ผู้สูงอายุตอนต้นที่ไม่มีภาวะซึมเศร้าและมีการรับรู้เวลาที่เหลือในชีวิตมาก มีแนวโน้มจะเป็นผู้สูงวัยอย่างประสบความสำเร็จ และผู้สูงอายุตอนกลางที่ไม่มีภาวะซึมเศร้ามีแนวโน้มจะเป็นผู้สูงวัยอย่างประสบความสำเร็จ
dc.description.abstractalternative	This research aimed to investigate successful aging in young-old adults (age 60-69 years old) and old-old adults (age 70-79 years old) and explore the association among successful aging and future time perspective, depression, anxiety, stress, and number of illnesses. The participants consisted of 124 young-old adults (M = 64.81 years, SD = 2.82) and 90 old-old adults (M = 73.62 years, SD = 2.81) residing in Bangkok. Questionnaires were in a self-reported style. Data analysis were done using Pearson’s correlation coefficient, and multiple regression. The results showed that: 1) There was no difference in successful aging between young-old and old-old adults. 2) Depression (b = -.453, p < .001) and future time perspective (b = .306, p < .001) could predict 41.3 percent of successful aging variance (p < .05) in young-old adults. 3) Depression (b = -.184, p < .001) could predict 19.6 percent of successful aging variance (p < .05) in old-old adults. The findings suggested that young-old adults with less depression and with expansive future time perspective tend to be successful agers and old-old adults with less depression tend to be successful agers.
dc.language.iso	th
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.relation.uri	http://doi.org/10.58837/CHULA.THE.2019.770
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.subject.classification	Psychology
dc.title	ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการสูงวัยอย่างประสบความสำเร็จของผู้สูงอายุตอนต้นและผู้สูงอายุตอนกลาง ที่อาศัยในกรุงเทพมหานคร
dc.title.alternative	Factors related to successful aging in the young-old and the old-old residing in Bangkok
dc.type	Thesis
dc.degree.name	ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต
dc.degree.level	ปริญญาโท
dc.degree.discipline	จิตวิทยา
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.subject.keyword	การสูงวัยอย่างประสบความสำเร็จ
dc.subject.keyword	การรับรู้เวลาที่เหลือในชีวิต
dc.subject.keyword	ภาวะซึมเศร้า
dc.subject.keyword	ผู้สูงอายุตอนต้น
dc.subject.keyword	ผู้สูงอายุตอนกลาง
dc.subject.keyword	Successful aging
dc.subject.keyword	Future time perspective
dc.subject.keyword	Depression
dc.subject.keyword	Young-old adults
dc.subject.keyword	Old-old adults
dc.identifier.DOI	10.58837/CHULA.THE.2019.770