ผลของการใช้รูปแบบการสอนตามแนวทฤษฎีสามเกลียวของสเติร์นเบอร์ก ในวิชากลุ่มสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตที่มีต่อความสามารถในการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

ศศิกานต์ วิบูลยศรินทร์

ผลของการใช้รูปแบบการสอนตามแนวทฤษฎีสามเกลียวของสเติร์นเบอร์ก ในวิชากลุ่มสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตที่มีต่อความสามารถในการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

dc.contributor.advisor	นิรันดร์ แสงสวัสดิ์
dc.contributor.advisor	ประสาร มาลากุล ณ อยุธยา
dc.contributor.author	ศศิกานต์ วิบูลยศรินทร์
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะครุศาสตร์
dc.date.accessioned	2020-11-26T07:09:12Z
dc.date.available	2020-11-26T07:09:12Z
dc.date.issued	2543
dc.identifier.isbn	9741308337
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/71035
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2543
dc.description.abstract	การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้รูปแบบการสอนตามแนวทฤษฎีสามเกลียวของสเติร์นเบอร์กในวิชากลุ่มสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตที่มีต่อความสามารถในการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โดยมีกลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอนุบาลสามเสน จำนวน 86 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 43 คน กลุ่มควบคุม 43 คน ซึ่งคัดเลือกโดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบไม่เจาะจงอย่างง่าย ในระยะการทดลองกลุ่มทดลองได้รับการสอนตามรูปแบบการสอนตามแนวทฤษฎีสามเกลียวของสเติร์นเบอร์กจำนวน 10 ครั้ง ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการสอนตามปกติจำนวน 10 ครั้ง โดยใช้เนื้อหาวิชากลุ่มสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต ผู้วิจัยทำการประเมินความสามารถในการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของกลุ่มตัวอย่างด้วยแบบทดสอบความสามารถในการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์และแบบประเมินผลผลิตของการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ และทำการประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้วยแบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในระยะก่อนการทดลองและหลังการทดลอง จากนั้นวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการทดสอบค่าที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า 1.คะแนนการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ในมิติของกระบวนการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์หลังการทดลองของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2.คะแนนการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ในมิติของกระบวนการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของกลุ่มทดลองหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3.คะแนนการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ในมิติของผลผลิตของการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์หลังการทดลองของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 4.คะแนนการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ในมิติของผลผลิตของการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของกลุ่มทดลองหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 5.คะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในวิชากลุ่มสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตหลังการทดลองของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 6.คะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในวิชากลุ่มสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตของกลุ่มทดลองหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
dc.description.abstractalternative	The purpose of this research w as to study the effects of using Sternberg's Triarchic Teaching Model in life experiences area on creative problem solving and academic achievement of Prathom Suksa five students. The subjects w ere 86 Prathom Suksa five students from Samsen Kindergarten School. They were randomly assigned into experimental group and control group with 43 each. The experimental group was taught ten sessions using Sternberg's Triarchic Teaching Model while the control group was taught ten sessions by traditional teaching within the content of the life experiences area. All subjects were tested on creative problem solving by Creative Problem Solving Test and Creative Problem Solving Product Semantic Scale before and after treatment. And then, they were tested on academic achievement by Academic Achievement Test before and after treatment. The data were analyzed by t-test. The results were as follows: 1. The students in the experimental group had higher scores on creative problem solving by Creative Problem Solving Test on the posttest than the students in the control group at the significant level of .01. 2. The students in the experimental group had higher scores on creative problem solving by Creative Problem Solving Test on the posttest than on the pretest at the significant level of .01. 3. The students in the experimental group had higher scores on creative problem solving by Creative Problem Solving Product Sem antic Scale on the posttest than the students in the control group at the significant level of .01. 4. The students in the experim ental group had higher scores on creative problem solving by Creative Problem Solving Product Semantic Scale on the posttest than on the pretest at the significant level of .01. 5. The students เท the experimental group had higher scores on academic achievement by Academic Achievement Test on the posttest than the students in the control group at the significant level of .01. 6. The students in the experimental group had higher scores on academic achievement by Academic Achievement Test on the posttest than on the pretest at the significant level of .01.
dc.language.iso	th
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.subject	การแก้ปัญหา
dc.subject	ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
dc.subject	นักเรียนประถมศึกษา
dc.subject	กลุ่มสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต
dc.subject	สเติร์นเบอร์ก, โรเบิร์ต เจ
dc.subject	ปัญญา -- การทดสอบ
dc.title	ผลของการใช้รูปแบบการสอนตามแนวทฤษฎีสามเกลียวของสเติร์นเบอร์ก ในวิชากลุ่มสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตที่มีต่อความสามารถในการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5
dc.title.alternative	Effects of using Sternberg's Triarchic Teaching Model in life experiences area on creative problem solving and academic achievement of prathom suksa five students
dc.type	Thesis
dc.degree.name	ครุศาสตรมหาบัณฑิต
dc.degree.level	ปริญญาโท
dc.degree.discipline	จิตวิทยาการศึกษา
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย