Abstract:
ปัจจุบันกฎหมายเกี่ยวกับการบริหารภาษีของเทศบาลมีปัญหาและอุปสรรคหลายประการ ซึ่งไม่เอื้ออำนวยต่อการบริหารจัดเก็บ และเป็นเหตุให้เกิดปัญหาการตีความแห่งบทบัญญัติกฎหมาย และปัญหาการบริหารจัดเก็บภาษีของเทศบาล จากการศึกษาพบว่า ปัญหาและอุปสรรคดังกล่าวเกิดจากสาเหตุสำคัญ 2 ประการคือ ความบกพร่องของบทบัญญัติแห่งกฎหมาย และการปฏิบัติที่ต่างกันของพนักงานเจ้าหน้าที่และหน่วยงานเทศบาลผู้ใช้บังคับกฎหมาย โดยวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ได้ศึกษาวิเคราะห์และเสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหา บนพื้นฐานของหลักเกณฑ์การบริหารภาษีที่ดี และหลักการกระจายอำนาจการปกครองให้กับท้องถิ่น ซึ่งจากการศึกษาพบว่าปัญหาความบกพร่องแห่งบทบัญญัติกฎหมายในกรณีของภาษีโรงเรือนและที่ดิน ควรกระจายอำนาจให้ท้องถิ่นเป็นผู้กำหนดหลักเกณฑ์ในการยกเว้นภาษีจากเดิมที่รัฐเป็นผู้กำหนดภายใต้บทบัญญัติแห่งกฎเกณฑ์ที่มีอยู่ , กำหนดหลักเกณฑ์การประเมินค่ารายปีให้มีความซัดเจน และแก้ไขอัตราภาษีให้ลอดคล้องกับสภาวะเศรษฐกิจโดยเฉพาะเรื่องส่วนควบ ในกรณีของภาษีบำรุงท้องที่ ควรกำหนดหลักเกณฑ์การกำหนดราคาปานกลางที่ดินและเพดานภาษีให้สอดคล้องกับสภาวะเศรษฐกิจ และในกรณีของภาษีป้าย ควรเพิ่มการประสานงานและเชื่อมโยงทางข้อมูลกับฝ่ายทะเบียนพาณิชย์ เพื่อควบคุมการติดตั้งป้ายตามที่กฎหมายกำหนด และควรมีการแก้ไขบทบัญญัติให้สอดคล้องกับความทันสมัยของเทคโนโลยีมากยิ่งขึ้น และสำหรับปัญหาการปฏิบัติที่ต่างกันของพนักงานเจ้าหน้าที่และหน่วยงานเทศบาลผู้ใช้บังคับกฎหมายนั้น เป็นเรื่องเกี่ยวกับความคิดเห็นและความรู้ความเข้าใจในกฎหมายที่ใช้บังคับแตกต่างกัน จึงควรที่จะกำหนดหลักเกณฑ์การปฏิบัติและการใช้บังคับกฎหมายให้ เกิดความซัดเจนมากยิ่งขึ้น และควรเพิ่มความรู้ความชำนาญให้กับพนักงานเจ้าหน้าที่โดยการอบรมตลอดจนจัดให้มีคู่มือการปฏิบัติงานที่ละเอียดและชัดเจน
