Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ปัญหาสุขภาพจิตของนักศึกษาพยาบาล สร้างวิชาทักษะชีวิตเพื่อพัฒนาสุขภาพจิตของนักศึกษาพยาบาล และศึกษาผลของวิชาทักษะชีวิตที่มีต่อสุขภาพจิตของนักศึกษาพยาบาล ผู้วิจัยได้สร้างวิชาทักษะชีวิตเพื่อพัฒนาสุขภาพจิตของนักศึกษาพยาบาล และนำไปทดลองใช้กับกลุ่มตัวอย่างที่เป็นนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1 คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม จำนวน 42 คน และ ภาควิชาพยาบาลศาสตร์ คณะแพทย์ศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล จำนวน 44 คน เป็นการวิจัยเชิงทดลอง ทดสอบก่อนและหลังการทดลองด้วยแบบวัดการเห็นคุณค่าในตนเอง พฤติกรรมความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล พฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม และทักษะชีวิต ทำการสุ่มเข้ากลุ่มทดลองและควบคุมแยกแต่ละสถาบัน กลุ่มทดลองได้เรียนวิชาทักษะชีวิตเพื่อพัฒนาสุขภาพจิตเป็นเวลา 8 สัปดาห์ ส่วนกลุ่มควบคุมไม่ต้องเรียน วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติทดสอบที และหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยปรากฏดังนี้ 1. นักศึกษาพยาบาลภาคกลางมีปัญหาสุขภาพจิตสูงที่สุด โดยเฉพาะ ปัญหาการเรียน ลักษณะที่ส่งผลต่อสุขภาพจิตมากที่สุด ปัญหาซับซ้อนเรื้อรังโดยถูกกระทำ 2. วิชาทักษะชีวิต มุ่งพัฒนาสุขภาพจิต โดยสอนการแก้ไขปัญหา การคิดวิจารณญาณ การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ การตระหนักในตนเอง และกลไกการควบคุมอารมณ์ การเรียนการสอนเป็นแบบการเรียนรู้อย่างมีส่วนร่วม ประเมินผลรายวิชาด้วยการวัดทักษะชีวิต และสอบถามความคิดเห็นของนักศึกษาเกี่ยวกับพัฒนาการทักษะชีวิตของตน และการจัดการเรียนการสอน 3. กลุ่มทดลอง มีคะแนนเฉลี่ยการเห็นคุณค่าในตนเอง ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลเกือบทุกด้านและการแสดงออกที่เหมาะสม ภายหลังการทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 4. นักศึกษาพยาบาลกลุ่มทดลอง มีคะแนนเฉลี่ยการเห็นคุณค่าในตนเอง พฤติกรรมความ สัมพันธ์ระหว่างบุคคลเกือบทุกด้าน และพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม และทักษะชีวิต ภายหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 5. ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างคะแนนทักษะชีวิตกับการเห็นคุณค่าในตนเอง ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล และการแสดงออกที่เหมาะสม พบว่ามีค่าความสัมพันธ์กันในเชิงบวกทุกคู่ และมีบางคู่มีค่าความสัมพันธ์อยู่ในระดับสูง ข้อเสนอแนะหลัก คือ ควรทำการวิจัยด้านนี้ให้ลุ่มลึกยิ่งขึ้น โดยศึกษาระยะยาวตั้งแต่ชั้นปีที่ 1 ถึงชั้นปีที่ 4 และศึกษาผลของทักษะชีวิตที่มีต่อพฤติกรรมจริยธรรม
