Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ สำรวจความคิดเห็นของผู้บริหารงาน ผู้เชี่ยวชาญทางพิพิธภัณฑ์ศิลปะ และนักวิชาการศิลปศึกษา เกี่ยวกับบทบาททางการศึกษาของพิพิธภัณฑ์ศิลปะในประเทศไทย กลุ่มตัวอย่างประชากรแบบเจาะจง คือ ผู้บริหารงานจำนวน 64 คน ผู้เชี่ยวชาญทางพิพิธภัณฑ์ศิลปะจำนวน 30 คน และนักวิชาการศิลปศึกษาจำนวน 26 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบลอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นวิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าร้อยละ ค่ามัชฌิมเลขคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างประชากรมีความคิดเห็นเกี่ยวกับบทบาททางการศึกษาของพิพิธภัณฑ์ศิลปะในประเทศไทยสอดคล้องกันในระดับมากในเรื่อง (1) หลักการของพิพิธภัณฑ์ศิลปะ (2) นโยบายทางการศึกษาฃองพิพิธภัณฑ์ศิลปะ (3) แผนปฏิบัติการของพิพิธภัณฑ์ศิลปะ (4) บทบาททางการศึกษาที่คาดหวังของพิพิธภัณฑ์ศิลปะ ซึ่งประกอบ ด้วยการให้ความรู้ทางสุนทรียศาสตร์และการชื่นชมงานศิลปะ,การให้ความรู้ทางประวัติศาสตร์ศิลปะ, การให้ความรู้เชิงสหวิทยาการและมานุษยวิทยา,การให้ความรู้เชิงสังคม และมีความคิดเห็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งว่าพิพิธภัณฑ์ศิลปะในประเทศไทย ควรมีบทบาทมากที่สุด ในการเป็นแหล่งที่มีงานศิลปะที่มีคุณค่าถือเป็นศูนย์กลางแหล่งการศึกษาอย่างผสมผสานความรู้ คุณค่าทางประวัติศาสตร์ ความงามทางสุนทรีย์ และความชื่นชมงานศิลปะ,การรู้หลักและวิธีจัดเก็บละสมงานศิลปะ, การส่งเสริมคุณค่าทางสุนทรีย์และสร้างพื้นฐานความรู้ทางศิลปะ และการให้ความรู้เชิงประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับวิถีชีวิต สังคม สภาพแวดล้อม คติความเชื่อ วัฒนธรรม ประเพณีและอิทธิพลของลัทธิต่างๆ โดยผ่านงานศิลปะ