ผลของการใช้ตัวแบบในนิทานหุ่นมือต่อการลดพฤติกรรมก้าวร้าว ในเด็กวัยก่อนเข้าโรงเรียน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาผลของการใช้นิทานประกอบหุ่นมือที่แสดงทักษะ ทางสังคมที่เหมาะสมที่มีต่อการลดพฤติกรรมก้าวร้าวในเด็กวัยก่อนเข้าโรงเรียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นนักเรียน ระดับชั้นอนุบาล 3 โรงเรียนอนุบาล พุทธรักษา กรุงเทพมหานคร จำนวน 20 คน ซึ่งมีค่าเฉลี่ยร้อยละของพฤติกรรมก้าวร้าวสูงกว่า 60% ของช่วงเวลาการสังเกต แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 10 คน โดยการชุ่มอย่างง่าย กลุ่มทดลองได้ดูตัวแบบในนิทานประกอบหุ่นมือที่แสดงทักษะทางสังคมที่เหมาะสม และกลุ่มควบคุมได้ดูนิทานประกอบหุ่นมือตามแบบเรียน การวิจัยครั้งนี้แบ่งเป็น 4 ระยะ ใช้การทดลองแบบมีกลุ่มควบคุม แบ่งเป็นระยะก่อนทดลอง, ระยะทดลอง, ระยะหลังทดลอง และระยะติดตามผล ใช้เวลาดำเนินการทั้งหมด 8 สัปดาห์ สัปดาห์ ละ 5 วัน เครื่องมือที่ใช้ไนการวิจัยครั้งนี้คือ แบบสังเกตพฤติกรรมก้าวร้าว มีค่าความสอดคล้องระหว่างผู้สังเกตตั้งแต่ 80% ขึ้นไป และนิทานประกอบหุ่นมือที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ Two-Way ANOVA ผลการวิจัยพบว่า 1. เด็กที่มีระดับพฤติกรรมก้าวร้าวสูงที่ได้ดูตัวแบบในนิทานประกอบหุ่นมือ ที่แสดงทักษะทางสังคมที่เหมาะสม จะมีพฤติกรรมก้าวร้าวลดลงมากกว่าเด็กที่มีระดับพฤติกรรมก้าวร้าวสูง ที่ได้ดูนิทานประกอบหุ่นมือตามแบบเรียนทั้งในระยะหลังทดลอง และติดตามผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 2. เด็กที่มีระดับพฤติกรรมก้าวร้าวสูงที่ได้ดูตัวแบบในนิทานประกอบหุ่นมือที่แสดงทักษะ ทางสังคมที่เหมาะสมจะมีพฤติกรรมก้าวร้าวในระยะหลังทดลอง และติดตามผลลดลงกว่าระยะก่อนทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05