การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่ได้รับการฝึกจากเพื่อนแบบรายบุคคลและแบบกลุ่ม

ดารณี รักดี

dc.contributor.advisor	ปานตา ใช้เทียมวงศ์
dc.contributor.author	ดารณี รักดี
dc.date.accessioned	2021-02-25T02:19:55Z
dc.date.available	2021-02-25T02:19:55Z
dc.date.issued	2530
dc.identifier.isbn	9745674184
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/72398
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2530
dc.description.abstract	วัตถุประสงค์ของการวิจัย การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่ได้รับการฝึกจากเพื่อนแบบรายบุคคลและแบบกลุ่ม วิธีดำเนินการวิจัย 1. ตัวอย่างประชากร เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ภาคกลาง ปีการศึกษา 2529 ของโรงเรียนบ้านท่ามะกา สำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งแบ่งเป็น 2 กลุ่มทดลอง คือ 1. 1 กลุ่มทดลองที่ 1 เรียนและฝึกด้วยวิธีให้เพื่อนช่วยฝึกแบบรายบุคคล โดยนักเรียนผู้สอนฝึกกิจกรรมให้นักเรียนผู้เรียน ในอัตราส่วนหนึ่งต่อหนึ่ง 1.2 กลุ่มทดลองที่ 2 เรียนและฝึกด้วยวิธีให้เพื่อนช่วยฝึกแบบกลุ่ม โดยนักเรียนผู้สอนฝึกกิจกรรมให้นักเรียนผู้เรียน ในอัตราส่วนหนึ่งต่อห้า 2. เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 2. 1 แผนการสอน ผู้วิจัยเรียบเรียงขึ้นจากหนังสือคู่มือครู English Is Fun Book Three บทเรียนที่ 7 และบทเรียนที่ 8 จำนวน 20 แผน รวมเวลาสอนตามแผนทั้งสิ้น 10 สัปดาห์ แผนการสอนนี้ได้ผ่านการตรวจพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน 2.2 แบบสอบวัดสัมฤทธิผลในการเรียนภาษาอังกฤษ ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นและผ่านการตรวจพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเช่นเดียวกับแผนการสอน 3. ขั้นตอนในการสอน ผู้วิจัยดำเนินการสอนกลุ่มทดลองทีละกลุ่มดังนี้ 3.1 ผู้วิจัยสอนเนื้อหาตามแผนการสอน 3. 2 แบ่งกลุ่มนักเรียนฝึกกิจกรรมตามรูปแบบของการทดลอง 3.3 ในขณะที่นักเรียนผู้สอนกำลังฝึกกิจกรรมให้นักเรียนผู้เรียน ผู้วิจัยเดินตรวจดูพร้อมทั้งให้คำแนะนำ และตอบข้อซักถาม 4. เมื่อดำเนินการสอนตามแผนการสอนทั้ง 20 แผนเรียบร้อยแล้ว ผู้วิจัยได้ดำเนินการสอบวัดสัมฤทธิผลในการเรียนภาษาอังกฤษของนักเรียนทั้ง 2 กลุ่มทดลองโดยใช้แบบสอบวัดสัมฤทธิผลที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น นำคะแนนที่ได้จากการทดสอบนักเรียนทั้ง 2 กลุ่มทดลองมาวิเคราะห์เปรียบเทียบในการเรียน โดยการทดสอบค่าที (t-test) ผลการวิจัย จากการทดสอบสัมฤทธิผล ปรากฎว่าคะแนนเฉลี่ยของกลุ่มทดลองกลุ่มที่ให้เพื่อนช่วยฝึกแบบกลุ่มเท่ากับ 72.63 ในขณะที่คะแนนเฉลี่ยของกลุ่มที่ได้รับการฝึกแบบรายบุคคลได้เท่ากับ 69.27 แสดงว่ามีสัมฤทธิผลสูงกว่า แต่จากการเปรียบเทียบค่าคะแนนเฉลี่ยของนักเรียนทั้งสองกลุ่มด้วยค่าที (t-test) แล้วพบว่าคะแนนไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 ซึ่งสรุปได้ว่า การสอนด้วยวิธีให้เพื่อนช่วยฝึกแบบรายบุคคลและแบบกลุ่ม ให้ผลไม่แตกต่างกัน
dc.description.abstractalternative	Purposes: The purpose of this study was to compare the learning achievement in English Language of Prathom Suksa Six students through peer tutoring one the one and one to small group patterns. Procedures: 1. The sample consisted of Prathom Suksa Six students at Banthamaka School under the jurisdiction of the Office of Kanchanaburi Provincial Primary Education in middle term, academic year 1986. They were divided into two experimental groups. 1.1 The first experimental group using peer tutoring of one to one pattern. 1.2 The second experimental group using peer tutoring of one to small group pattern. 2. Instruments using in the research were: 2.1 Twenty lesson plans from English Is Fun Book Three, Teacher's book, lesson seven and lesson eight. They were reorganized by the researcher and closely examined by the specialists. 2.2 The English achievement test which was constructed by the researcher and closely examined by the specialists. 3. Steps in teaching. Both experimental groups were taught by the researcher one at a time as followed: 3.1 The content in each lesson plan was taught by the researcher. 3.2 The group separated into experimental group pattern to practice language activities. 3.3 during students activities, the researcher walked around to give advice and answer questions. 4. Both groups were tested after ten weeks of experiment. The achievement test score were then analyzed by using t-test and statistically tested to see if there was any difference between the mean scores of the two groups. Result: From the English achievement test, the mean score of the second experimental group using peer tutoring of one to small group patterns was 72.63 while that of the first experimental group using peer tutoring of one to one patterns was 69.27 However, the mean score of the two groups did not show any difference at .05 level of significance. So there was no difference between teaching methods using the two patterns of peer tutoring.
dc.language.iso	th
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.1987.141
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.subject	ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน -- ไทย
dc.subject	ภาษาอังกฤษ -- การศึกษาและการสอน (ประถมศึกษา) -- ไทย
dc.subject	กลุ่มสัมพันธ์
dc.subject	Academic achievement -- Thailand
dc.subject	English language -- Study and teaching (Primary) -- Thailand
dc.subject	Social groups
dc.title	การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่ได้รับการฝึกจากเพื่อนแบบรายบุคคลและแบบกลุ่ม
dc.title.alternative	A comparison of learning achievement in English language of prathom suksa six students through peer tutoring : one to one and one to small group patterns
dc.type	Thesis
dc.degree.name	ครุศาสตรมหาบัณฑิต
dc.degree.level	ปริญญาโท
dc.degree.discipline	ประถมศึกษา
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.email.advisor	ไม่มีข้อมูล
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.1987.141