Abstract:
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณา โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาเครื่องมือและมาตรวัดความรู้สึกแสวงหาสิ่งตื่นเต้นเร้าใจฉบับภาษาไทย และตรวจสอบคุณสมบัติทางการวัดคือความเที่ยง และความตรงของมาตรวัดในกลุ่มเด็กนักเรียนอายุ 12 - 18 ปี ในกรุงเทพมหานคร 2) เพื่อสร้างเกณฑ์มาตรฐานของมาตรวัดความรู้สึกแสวงหาสิ่งตื่นเต้นเร้าใจในกลุ่มเด็กนักเรียนที่มีอายุ 1 2 -1 8 ปี ในกรุงเทพมหานคร 3) เพื่อหาปัจจัยระหว่างตัวแปรของอายุ, เพศ และบุคลิกภาพ ที่มีผลต่อมาตรวัดความรู้สึกแสวงหาสิ่งตื่นเต้นเร้าใจ ผลการวิจัยพบว่าค่าความเที่ยงที่ได้จากความคงที่ภายในของนักเรียนทั้งหมดเท่ากับ .869 และค่าความเที่ยงที่ได้จากการทดสอบซ้ำมีค่าเท่ากับ .785 ความตรงในเนื้อหาจากการวิเคราะห์องค์ประกอบพบว่ามี 4 องค์ประกอบที่ใช้ร่วมกันในการอธิบายความรู้สึกแสวงหาสิ่งตื่นเต้นเร้าใจได้แก่ ด้านความรู้สึกชอบในสิ่งที่ตื่นเต้น เร้าใจ และเสี่ยงภัย ด้านประสบการณ์ในการแสวงหา หรือสำรวจสิ่งแปลกใหม่ ด้านลักษณะที่ไม่มีการยับยั้งชั่งใจ หรือข่มใจ และด้านความรู้สึกไวต่อความน่าเบื่อหน่าย นอกจากนี้ได้สร้างเกณฑ์มาตรฐานโดยใช้คะแนนมาตรฐาน ที และศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อมาตรวัดความรู้สึกแสวงหาสิ่งตื่นเต้นเร้าใจ พบว่าปัจจัยด้านเพศนั้นค่าเฉลี่ยของคะแนนในนักเรียนชายสูงกว่านักเรียนหญิงทุกด้านยกเว้นด้านความรู้สึกชอบในสิ่งที่ตื่นเต้นเร้าใจและเสี่ยงภัย โดยแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ .05 สำหรับปัจจัยด้านอายุพบว่าคะแนนเฉลี่ยของนักเรียนเมื่อจำแนกตามอายุมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และปัจจัยทางด้านบุคลิกภาพนั้นคะแนนความรู้สึก แสวงหาสิ่งตื่นเต้นเร้าใจทั้งด้านรวมและด้านย่อยมีความสัมพันธ์กับบุคลิกภาพแบบแสดงออก และแบบอ่อนไหวทางอารมณ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
