Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพี่อศึกษาแนวความคิดและหลักกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับผู้มีสิทธิฟ้องคดีปกครองเกี่ยวกับกรณีการผังเมืองต่อศาลปกครองทั้งในและต่างประเทศ และวิเคราะห์ปัญหาทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับคดีปกครองที่เกี่ยวกับการผังเมืองในระบบกฎหมายไทย เพี่อให้ได้ข้อเสนอแนะในการแก้ไขปัญหาทางกฎหมายในการดำเนินคดีปกครองที่เกี่ยวกับการผังเมืองในระบบกฎหมายไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งตามพระราชบัญญัติผังเมือง พ.ศ. 2562 แม้ว่าการวางผังเมืองเป็นกำหนดรูปแบบการวางและจัดทำผังเมือง พร้อมทั้งบริหารจัดการผังเมืองให้มีรูปแบบการดำเนินการและการบริหารจัดการที่เหมาะสมสอดคล้องกับสภาพเศรษฐกิจ สังคม ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมก็ตาม แต่การประกาศผังเมืองย่อมส่งผลกระทบต่อการใช้สอยที่ดินของประชาชน ให้ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหาย หรืออาจจะเดือดร้อน หรือเสียหายโดยมิอาจหลีกเลี่ยง และผู้ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหายสามารถทำการฟ้องร้องได้ที่ศาลปกครองตามมาตรา 42 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 ทั้งนี้จากการศึกษาพบว่าสิทธิของนิติบุคคลบางกลุ่มในการฟ้องคดีปกครองที่เกี่ยวกับผังเมืองยังมีความไม่ชัดเจนในการที่ศาลปกครองจะรับฟ้องในคดีผังเมือง ทั้งนี้ หากเทียบกับในต่างประเทศ เซ่น ประเทศสาธารณรัฐฝรั่งเศสและสหพันธรัฐเยอรมันซึ่งมืการรับรองสิทธิในการฟ้องร้องคดีผังเมืองของนิติบุคคลที่มีวัตถุประสงค์ในการคุ้มครองประโยชน์ของสมาชิกหรืออนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและผังเมือง ดังนั้น จึงควรแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติผังเมือง พ.ศ.2562 ให้ครอบคลุมถึงสิทธิการฟ้องร้องคดีปกครองของกลุ่มบุคคลดังกล่าว