การศึกษาการใช้โปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองต่อพฤติกรรมการดูแลเด็กกลุ่มอาการดาวน์ของมารดาในสถาบันราชานุกุล

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการดูแลเด็กกลุ่มอาการดาวน์ของมารดาก่อนและหลังการใช้โปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเอง กลุ่มตัวอย่างคือ มารดาเด็กกลุ่มอาการดาวน์วัยก่อนเรียน ที่มารับบริการที่หอผู้ป่วยเด็กเล็ก 2 และศูนย์ส่งเสริมพัฒนาการเด็กราชานุกูล คลองกุ่ม จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ โปรแกรมการส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเอง แบบวัดการรับรู้ความสามารถของตนเอง และแบบวัดพฤติกรรมการดูแลเด็กกลุ่มอาการดาวน์ของมารดา ซึ่งได้ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา มีค่าความเที่ยงของแบบวัดการรับรู้ความสามารถของตนเอง เท่ากับ .89 และค่าความเที่ยงของแบบวัดพฤติกรรมการดูแลเด็กกลุ่มอาการดาวน์ของมารดา เท่ากับ .90 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที (Paired t - test) ผลการศึกษาที่สำคัญ สรุปได้ดังนี้ พฤติกรรมการดูแลเด็กกลุ่มอาการดาวน์ของมารดา หลังได้โปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเอง สูงกว่าก่อนได้โปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05