การศึกษาการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มที่เน้นการพิจารณาเหตุผล อารมณ์และพฤติกรรมต่อภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยเอดส์โรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา

Abstract

การศึกษาครั้งนี้เป็นการดำเนินโครงการศึกษาอิสระ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบภาวะซึมเศร้า ของผู้ป่วยเอดส์ก่อนและหลังได้รับการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มที่เน้นการพิจารณาเหตุผล อารมณ์และ พฤติกรรม กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยเอดส์ที่เข้าโครงการยาต้านไวรัสเอดส์ของโรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา จำนวน 20 คน ได้จากการคัดเลือกแบบเจาะจงตามเกณฑ์คุณสมบัติจากผู้ป่วยเอดส์ที่มารับบริการที่งาน ปรึกษาสุขภาพ แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาคือ รูปแบบการ ให้คำปรึกษาแบบกลุ่มที่เน้นการพิจารณาเหตุผล อารมณ์และพฤติกรรม ซึ่งพัฒนามาจากทฤษฎีบุคลิกภาพ แบบ A B-C ของ Ellis (1961) ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 ท่าน กำกับการศึกษาโดยใช้การประเมินความคิดอัตโนมัติด้านลบของ Hollon and Kendall (1980) เครื่องมือในการ เก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบวัดภาวะซึมเศร้าด้วยตนเองของ Beck (Beck Depression Inventory) ซึ่งเครื่องมือ ทั้ง 2 ชุด มีค่าความเที่ยงโดยใช้สัมประสิทธิ์อัลฟา ตามวิธีของคอนบราค เท่ากับ 0.81 เท่ากัน สถิติที่ใช้ใน การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความแตกต่างของ คะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าก่อนและหลังการดําเนินโครงการโดยใช้สถิติทดสอบที (Dependent t-test) ผลการศึกษา พบว่าคะแนนเฉลี่ยของภาวะซึมเศร้าหลังให้คําปรึกษาแบบกลุ่มที่เน้นการพิจารณาเหตุผล อารมณ์ และพฤติกรรม มีค่าต่ํากว่าก่อนให้คําปรึกษาแบบกลุ่มที่เน้นการพิจารณาเหตุผล อารมณ์และพฤติกรรม อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ< .05 (x̅ = 13.35 และ x̅ = 22.50 ตามลําดับ, t= 5.28)