การศึกษาการใช้การบำบัดทางความคิดและพฤติกรรมต่อความวิตกกังวลในผู้ป่วยโรควิตกกังวล สถานีอนามัยบ้านดอนกลาง จังหวัดสุพรรณบุรี

Abstract

การศึกษาครั้งนี้ เป็นการดำเนินโครงการศึกษาอิสระ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความวิตกกังวลในผู้ป่วยโรควิตกกังวล สถานีอนามัยบ้านดอนกลาง ตำบลไผ่ขวาง อำเภอเมืองจังหวัดสุพรรณบุรี ก่อนและหลังการใช้การบำบัดทางความคิดและพฤติกรรม กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยโรควิตกกังวล จำนวน 20 คน ซึ่งคัดเลือกแบบเจาะจงตามเกณฑ์คุณสมบัติ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แผนการใช้การบำบัดทางความคิดและพฤติกรรม และแบบวัดความวิตกกังวลในขณะเผชิญ (STAI form Y1) ซึ่งได้ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 3 ท่าน ซึ่งในการศึกษาครั้งนี้แบบวัดความวิตกกังวลในขณะเผชิญ มีค่าความเที่ยงสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ .90 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลแอลฟาของครอนบาค เท่ากับ .90 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสถิติทดสอบค่าที (Paired t-test) สรุปผลการศึกษาได้ดังนื้ ความวิตกกังวลในขณะเผชิญของผู้ป่วยโรควิตกกังวลหลังได้รับการใช้การบำบัดทางความคิดและพฤติกรรม ตํ่ากว่าก่อนได้รับการใช้การบำบัดทางความคิดและพฤติกรรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05