การศึกษาการให้ความรู้และประคับประคองต่อภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยสูงอายุโรคซึมเศร้าแผนกผู้ป่วยนอก สถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยสูงอายุโรคซึมเศร้าก่อนและหลังการการให้ความรู้และประคับประครอง เป็นการศึกษาแบบกลุ่มเดียววัดสองครั้ง กลุ่มตัวอย่างคือผู้ป่วยสูงอายุที่มารับการรักษาแผนกผู้ป่วยนอกสถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา ได้รับการวินิจฉัยว่าป่วยเป็นโรคซึมเศร้า ซึ่งได้รับการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงจำนวน 20 คน โปรแกรมการให้ความรู้และประคับประครอง ได้รับการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 ท่าน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่แบบประเมินความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองและแบบวัดภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุไทย TGDS (Thai Geriatric Depression Scale) เครื่องมือทั้ง 2 ชุดหลังมีค่าความเที่ยงโดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาค เท่ากับ .85 และ.88 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบ ที ผลการศึกษาสรุปได้ดังนี้ คะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยสูงอายุโรคซึมเศร้าก่อนและหลังการได้รับความรู้และประคับประครองมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t = 11.80) โดยคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยสูงอายุโรคซึมเศร้าหลังการการให้ความรู้และประคับประครองมีค่าน้อยกว่าการให้ความรู้และประคับประครอง( x̅ หลัง = 12 , x̅ ก่อน = 16.40 )