การศึกษาการพยาบาลที่เน้นการใช้ความทรงจำต่ออาการซึมเศร้าในผู้ป่วยสูงอายุโรคซึมเศร้า อำเภอบ่อทอง จังหวัดชลบุรี

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยของอาการซึมเศร้าของผู้ป่วยสูงอายุโรคซึมเศร้าก่อนและหลังการได้รับการพยาบาลที่เน้นการใช้ความทรงจำเป็นการศึกษาแบบกลุ่มเดียววัดสองครั้ง กลุ่มตัวอย่างคือผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยเป็นโรคซึมเศร้าที่มีอายุเกิน 60 ปีบริบูรณ์ขึ้นไป ได้รับการคัดเลือกเฉพาะเจาะจง ตามเกณฑ์การคัดเลือก อำเภอบ่อทอง จังหวัดชลบุรี จำนวน 20 คน และได้รับการพยาบาลที่เน้นการใช้ความทรงจำ จำนวน 5 ครั้งๆ ละ 60 นาที เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบประเมินความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองและแบบวัดเศร้าในผู้สูงอายุไทย Thai Geriatric Depression Scale โดยเครื่องมือทั้ง 2 ชุดหลังมีค่าความเที่ยงโดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาค เท่ากับ .85 และ .75 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที ผลการศึกษาสรุปได้ดังนี้ คะแนนเฉลี่ยอาการซึมเศร้าของผู้ป่วยสูงอายุโรคซึมเศร้าก่อนและหลังการพยาบาลที่เน้นการใช้ความทรงจำมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t = 18.79) คะแนนเฉลี่ยของอาการซึมเศร้า หลังการพยาบาลที่เน้นการใช้ความทรงจำมีค่าน้อยกว่าก่อนการพยาบาลที่เน้นการใช้ความทรงจำ ( x̅ หลัง = 11.751 และ x̅ หลัง = 16.75 ตามลำดับ )