การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับยาโซเดียมวาโปรเอทในเลือดกับการเกิดอาการไม่พึงประสงค์ในผู้ป่วยโรคทางจิตเวช ณ โรงพยาบาลศรีธัญญา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับยาโซเดียมวาลโปรเอทในเลือดกับการเกิดอาการ ไม่พึงประสงค์ในผู้ป่วยโรคทางจิตเวช โดยทำการเก็บข้อมูลย้อนหลังจากเวชระเบียนของผู้ป่วยในและผู้ป่วยนอกที่มีผลระดับ ยาโซเดียมวาลโปรเอทในเลือดที่โรงพยาบาลศรีธัญญาตั้งแต่ 1 ตุลาคม 2557 ถึง 30 กันยายน 2558 จำนวนทั้งสิ้น 233 ราย เป็นผู้ป่วยชาย 127 ราย (ร้อยละ 54.50) ผู้ป่วยหญิง 106 ราย (ร้อยละ 45.50) โดยมีอายุเฉลี่ย 39.37 ± 11.29 ปี จาก การศึกษาพบผู้ป่วยที่เกิดอาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ยาโซเดียมวาลโปรเอททั้งสิ้น 36 ราย คิดเป็นร้อยละ 15.45 ของ ผู้ป่วยที่มีระดับยาโซเดียมวาลโปรเอททั้งหมด โดยอาการไม่พึงประสงค์ที่พบได้มากที่สุด คือ ง่วงนอน 11 ราย (ร้อยละ 4.72) รองลงมาคือ มึนงง 10 ราย (ร้อยละ 4.29) และภาวะกล้ามเนื้อเสียสหการ 9 ราย (ร้อยละ 3.86) เมื่อทำการวิเคราะห์ ทางสถิติพบว่าระดับยาในเลือดมีความสัมพันธ์กับอุบัติการณ์ของกรเกิดอาการไม่พึงประสงค์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P < 0.001) โดยพบอุบัติการณ์การเกิดอาการไม่พึงประสงค์มากที่สุดที่ระดับยาโซเดียมวาลโปรเอทในเลือดมากกว่า 125 μg/mL มีผู้ป่วยเกิดอาการไม่พึงประสงค์ทั้งสิ้น 15 ราย (ร้อยละ 6.44) รองลงมาคือที่ระดับยาโซเดียมวาลโปรเอทในเลือด อยู่ในช่วง 101-125 μg/mL มีผู้ป่วยเกิดอาการไม่พึงประสงค์ทั้งสิ้น 12 ราย (ร้อยละ 5.15) และที่ระดับยาโซเดียมวาลโป รเอทในเลือดอยู่ในช่วง 50-100 μg/mL มีผู้ป่วยเกิดอาการไม่พึงประสงค์ทั้งสิ้น 9 ราย (ร้อยละ 3.86) ส่วนในกลุ่มที่มีระดับ ยาโซเดียมวาลโปรเอทในเลือดน้อยกว่า 50 μg/mL ไม่พบผู้ป่วยที่เกิดอาการไม่พึงประสงค์ของยา โดยวิธีการรักษาอาการไม่ พึงประสงค์ที่เกิดขึ้น ได้แก่ การลดขนาดยา การหยุดยา การให้ยารักษาตามอาการ