การศึกษาสัดส่วนของสารก่อฟิล์มชนิดต่าง ๆ ที่มีผลต่อการละลายน้ำของฟิล์มขมิ้นชัน

Abstract

สารสกัดขมิ้นได้จากการสกัดเหง้าขมิ้นแห้ง และนำไปเตรียมฟิล์มขมิ้นทั้งหมด 27 ตัวอย่าง โดยมี วัตถุประสงค์คือ เพื่อหาสมการความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทั้งสามอย่างที่มีผลต่อความสามารถในการละลาย ของอนุภาคขมิ้นในน้ำ ปัจจัยทั้งสาม ได้แก่ ความเข้มข้นของสารสกัดขมิ้น, ไฮดรอกซีโพรพิลเมทิลเซลลูโลส (HPMC) และพอลิไวนิลไพโรลิโดน (PVP) ความสามารถในการละลายของอนุภาคขมิ้นถูกกำหนดด้วยการ ดูดกลืนแสงของสารละลายฟิล์มขมิ้น วิเคราะห์โดยใช้เครื่องอัลตราไวโอเล็ตสเปกโทรสโกปีที่ 450 นาโนเมตร สมการที่ได้คือ Y = 0.74 - 0.09A + 0.11B + 0.13C ซึ่ง Y คือการดูดกลืนแสงของสารละลายฟิล์มขมิ้น และ A, B และ C คือความเข้มข้นของสารสกัดขมิ้น HPMC และ PVP ตามลำดับ ค่าสัมประสิทธิ์ของ B และ C เป็นค่าบวกเช่นเดียวกัน บ่งชี้ถึงความเข้มข้นของ HPMC และ PVP ส่งผลในเชิงบวก ในทางตรงกันข้าม ค่า สัมประสิทธิ์ของ A เป็นค่าลบแสดงว่าการเพิ่มความเข้มข้นของสารสกัดขมิ้นไม่เป็นผลดีต่อการละลาย และ เมื่อใช้สมการในการทำนายการดูดกลืนแสงของสารละลายฟิล์มพบว่าค่าความคลาดเคลื่อนของค่าเฉลี่ย (RMSE) ของสมการนี้คือ 0.23